برای برخی والدین ، سفر هر کودک به کودکستان به شکنجه تبدیل می شود. اشک بی پایان ، جیغ ، هوی و هوس ، رسوائی ، ترغیب و ترغیب … چطور احتمالاً این والدین به آن خانواده هایی که کودکان در آنها با لذت به مهد کودک می روند حسادت می ورزند. و آنها اغلب از خود س questionsال می کنند: چگونه می توان کودکی را تنظیم کرد که با خوشحالی به مهد کودک برود؟ چگونه می توانیم آن را درست کنیم تا کودک خودش "خانه دوم" خود را بخواهد؟
عدم تمایل به رفتن به مهد کودک همیشه "لجبازی الاغ" بچه نیست. اغلب این به دلیل برخی از عوامل آزار دهنده است. وظیفه شما به عنوان والدین این است که اقامت کودک خود را در مهد کودک تا حد ممکن راحت تر کنید. از معلم بپرسید کودک شما در مهد کودک چه مشکلی دارد ، سایر بچه ها با او چگونه ارتباط دارند. شاید آنها به خصوصیات ظاهری او (نشانه زایمان یا جای زخم) ، به لباس یا نحوه صحبت او بخندند. در این حالت دو گزینه وجود دارد. اولین مورد این است که مورد تمسخر را از بین ببرید ، به عنوان مثال ، لباس کودکستان را عوض کنید. دوم این است که به کودک این ایده را القا کنید که چه ویژگی های ظاهری یا رفتاری او را منحصر به فرد می کند ، تا مصونیت او را برای تمسخر ایجاد کند. و علاوه بر این ، شما باید با والدین مجرم صحبت کنید تا آنها یک روند آموزشی در رابطه با فرزندان خود انجام دهند.
اطمینان حاصل کنید که کودک شما همیشه لباس تمیز دارد. بهتر - با برخی از مارک های شیک ، به عنوان مثال ، اکنون Angry Birds مد روز. فکر کنید ، شاید او در لباس خواب سرد است یا در کفش های بدنسازی خود راحت نیست ، یا شاید نمی داند چگونه کفش های خود را ببندد و این باعث آزار او می شود.
با کودک خود در مورد مشکلاتی که در مهد کودک با آن روبرو است صحبت کنید. شاید بعضی از پسران یا دختران او را آزرده خاطر کنند ، یا شاید از غذای "مهد کودک" متنفر باشد. در مرحله بعدی ، باید سعی کنید عوامل آزار دهنده را از بین ببرید. این همیشه ممکن نیست. سپس باید به کودک کمک کنید تا با آنها کنار بیاید. نباید از سختی ها اجتناب شود و همه مشکلات کودک برای او حل نشود. او باید خودش بر آنها غلبه کند ، برنده شود. در این صورت ، منطقه راحتی وی نیز گسترش می یابد.
اما اگر کودک به سادگی لجبازی کند و بخواهد در خانه بماند چه باید کرد؟ این توضیح که به هر حال هیچ کس در خانه نیست ، هیچ کس با او بازی نمی کند یا به او غذا نمی دهد ، معمولاً م notثر نیست. "پس چه؟ - بچه می گوید. - من در خانه منتظر شما هستم. یکی ". شاید برای پیشگیری ارزش آن باشد که یک بار او را تنها بگذارید (البته نه برای کل روز ، بلکه به مدت 15 دقیقه - و ببینید چه اتفاقی می افتد) ، اما این شدیدترین حالت است و بهتر است اصلاً به آن متوسل نشوید. روش های انسانی دیگری وجود دارد که باعث می شود کودک به مهد کودک برود.
"مخصوص مهد کودک" برای او لباس و کفش مخصوص بخرید ، اجازه ندهید یک روز دیگر آنها را بپوشد. بنابراین ، به خصوص اگر کودک شما یک مد لباس باشد ، هر سفر به مهد کودک به عنوان "نور" خارج شدن درک می شود.
به او اجازه دهید اسباب بازی ها را با خود به مهد کودک ببرد و به بچه ها نشان دهد. نکته اصلی این است که او آنها را در مهد کودک فراموش نمی کند و آنها را نمی شکند. اگر چنین مزاحمتی پیش آمد ، نباید قسم بخورید ، اما تا وقتی اسباب بازی قدیمی را از مهد کودک نیاورد یا اینکه خرابی را برطرف نکنید ، به او اسباب بازی جدید ندهید.
برای رفتن به مهد کودک بدون هیستریک ، می توانید قول خوبی به کودک خود بدهید. مثلاً اگر او یک هفته به مهد کودک می رود و هرگز گریه نمی کند و از خانه خداحافظی نمی کند ، آخر هفته او را به پارک آبی ببرید. اما به خاطر داشته باشید - اگر چنین قولی داده اید ، باید با وجود تمام فورس ماژور ، آن را عملی کنید. در غیر این صورت کودک بار دیگر باور نخواهد کرد.
قبل و بعد از مهد کودک یک وعده غذایی خوشمزه به کودک خود بدهید. شما می توانید در راه رفتن به مهد کودک یک خوراکی خوشمزه به او بدهید: یک سیب ، یک آب نبات ، یک آب نبات ، یک تکه شکلات یا چیز دیگری … سپس رفتن لذت بیشتری خواهد داشت.
در طول پیاده روی در مهد کودک و برگشت حتماً با کودک نوپای خود صحبت کنید. حتی می توانید یک داستان جالب و طولانی را به سبک Scheherazade برای او تعریف کنید (یعنی جالبترین را برای صبح روز بعد بگذارید).سپس کودک انگیزه بیشتری برای صبح بیدار شدن و دویدن به مهد کودک خواهد داشت. از این گذشته ، او کنجکاو خواهد شد که ماجراهای بعدی قهرمان محبوبش چگونه به پایان رسید!
