در سنین پایین ، هر یک از کودکان بیش از هر چیز مادر خود را دوست دارند و برای او ارزش قائلند. حتی اگر او با کودک سرد باشد ، حتی اگر او را ترک کند ، حتی نوشیدن ، عصبانیت و فریاد زدن - کودک مادر خود را با عشق بی قید و شرط دوست دارد. اما هنگامی که کودک بزرگ می شود ، شروع به تمایز بین بد و خوب می کند و می فهمد که مادرش از بهترین ها در جهان دور است. سپس یک فرد می تواند با او عجین شود ، اگر نه نفرت ، حداقل حداقل خصومت. کسی که مادر خودش را دوست ندارد چه کاری باید انجام دهد؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
بدانید که اگر مادر خود را دوست ندارید ، بهتر است این واقعیت را علنی نکنید. در جامعه ، نظر غالب این است که مهم نیست پدر و مادری که شخصی را به دنیا آورده است - عوضی ، ظالم ، مشروب خوردن و یا به سادگی از کودک خود متنفر است - مادر در هر صورت باید دوست داشته شود ، فقط با تعریف. البته لازم نیست به خاطر افکار عمومی خود را مجبور به دوست داشتن یک شخص کنید ، اما همچنین نباید ابراز بیزاری از زنی کنید که شما را به دنیا آورده است ، اگر نمی خواهید به عنوان عجیب ، بی عاطفه شناخته شوید و ناسپاس
گام 2
اول از همه ، بالاخره با خودتان اعتراف کنید که مادرتان را دوست ندارید. اگر شما ، حتی با خودتان تنها هستید ، به تصویر کشیدن یک کودک دوست داشتنی ادامه می دهید ، پس مقدار زیادی از انرژی حیاتی شما صرف حفظ این نقش می شود. این اختلاف بین آنچه یک فرد احساس می کند و آنچه که مجبور به پخش آن به جهان است است که گاهی اوقات منجر به طغیان خشم و رسوائی می شود. بیل را - حداقل از نظر روانی - صدا کنید و بلافاصله احساس خواهید کرد که چگونه برای شما آسان تر شده است.
مرحله 3
بدانید که شما حق دارید مادرتان را دوست نداشته باشید و سعی کنید گناهان آن را برطرف کنید. بیزاری شما از زنی که شما را به دنیا آورده احتمالاً موجه است و بیش از یک روز طول کشید تا دیگر دوستش نداشته باشید. هر فرد بالغ دیر یا زود به طور غریزی احساسات گرم خود را برای عذاب آور خود متوقف می کند و این یک روند کاملا طبیعی و طبیعی است.
مرحله 4
توجه داشته باشید که غالباً برای عادی سازی روابط خود با مادر و برقراری ارتباط سازنده بین شما ، کافی است زندگی با او را زیر یک سقف متوقف کنید. اگر هنوز هم در همان آپارتمان نرفته اید و زندگی نمی کنید ، طبیعی است که حضور مداوم شخصی که شما را آزار می دهد منجر به سو abuseاستفاده و رسوایی می شود. با فاصله گرفتن از مادر خود ، می توانید با عینی تر با تمام گفته ها و رفتارهای او رفتار کنید و سعی کنید سرانجام او را برای آنچه که هست بپذیرید. به همین ترتیب ، افراد ایده آل وجود ندارند و هیچ کس موظف نیست انتظارات شخص دیگری را برآورده کند. هرکسی می تواند اشتباه کند ، اما فقط یک فرد سخاوتمند و بسیار پیشرفته می تواند آن را ببخشد و بی وقفه آن را یادآوری نکند.
