استدلال اینکه هیچ عشقی وجود ندارد دشوار است. البته اینطور است ، اما همه این احساس را متفاوت می فهمند ، اساساً نظرات تقریباً همه یکسان است. یک چیز مشخص نیست که چرا برخی از مردم ادعا می کنند عشق وجود ندارد یا این احساس را بیماری می دانند.
عشق چیست
یک چیز می توان گفت ، مردم در مورد عشق از کودکی یاد می گیرند ، گویی این احساس با تربیت والدین ، تماشای فیلم های مختلف و مطالعه کتاب در مغز آنها برنامه ریزی شده است.
عشق در رمان ها غالباً متعالی ، مورد انتظار و رویایی است. در کتاب ها عشق احساسی شگفت انگیز است. با این حال ، در زندگی همه چیز متفاوت اتفاق می افتد. عشق غالباً جبران نمی شود ، بنابراین یک بیماری قلمداد می شود و احساس بالایی ندارد.
به عبارت ساده ، هورمون فنیل اتیلامین در بدن انسان وجود دارد - هورمون مورد علاقه. وقتی فردی عاشق می شود ، هورمون علاقه یک واکنش شیمیایی بسیار پیچیده را تجربه می کند. پس از مدتی ، قوی ترین هورمون ، دوپامین ، وارد بدن می شود. این اوست که فردی را با انرژی متهم می کند و او را به سمت کارهای احمقانه سوق می دهد.
عشق یک بیماری روانی است
هورمون دوپامین وارد خون می شود اعتیاد آور است ، اگر نیمه دوم با شما تلافی نکند ، بدن رنج می برد و دوز بعدی این هورمون را می خواهد. نزدیک بودن بین دو نفر باعث خوشبختی و لذت فرد عاشق می شود. هورمون مسئول خوشبختی اندورفین نام دارد. هرچه بدن شما بیشتر به هم متصل شود ، بدن اندورفین بیشتری تولید می کند ، در نتیجه افراد جذب یکدیگر می شوند. پس از سه سال ، هورمون کار نمی کند ، عشق به پایان رسیده است ، اما وابستگی همچنان ادامه دارد.
بعضی از افراد عشق و علاقه را اشتباه می گیرند ، این احساسات تقریباً یکسان است ، اما هنوز هم تفاوت هایی بین آنها وجود دارد.
شش نوع عشق
عشق را نمی توان به طور دقیق توصیف کرد. کسی آن را یک احساس می داند ، کسی - یک بیماری. همه اینها به این بستگی دارد که آیا فرد تجربه رابطه موفق داشته است یا خیر. اگر همسر روح خود را پیدا کنید و خوشبخت باشید ، به احتمال زیاد اطمینان خواهید داشت که عشق فوق العاده ترین احساس است. اگر تنها باشید و عاشقانه بی دلیل عاشق شوید ، می گویید عشق بیماری است که فقط بدبختی ها و دردسرهایی به همراه دارد.
انواع مختلفی از این پدیده وجود دارد. عشق شدید - دوستانه ، مدت طولانی طول می کشد ، روابط دائماً برای قدرت آزمایش می شوند. شیدایی عشق در نگاه اول است ، در چنین عشقی هم شادی وجود دارد و هم ناامیدی ، افسردگی اغلب ظاهر می شود. لووس - افراد عاشق به ظاهر توجه دارند نه به دنیای درون. آگاپ لطیف ترین عشق است ، دوام زیادی ندارد ، اما فوراً فوران می کند. افراد پراگما وقتی به چیزی از یکدیگر احتیاج دارند همگرایی می کنند ، این عشق با محاسبه است ، می تواند به احساسات واقعی تبدیل شود. اروس - چنین عشقی توسط جنسیت جلب می شود ، این بیشتر از ویژگی های مردان است ، پس از آزاد شدن جنسی ، احساس محو می شود.
