اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) نوعی اختلال در رشد عصبی و رفتاری کودک است. به کودکان با این تشخیص "دشوار" گفته می شود. والدین ، مراقبان و معلمان نمی توانند با آنها کنار بیایند ، زیرا به نظر آنها می رسد که کودک نمی خواهد گوش کند و کاری انجام دهد. با این حال ، چنین کودکانی غالباً مستعد هستند ، فقط باید انرژی آنها را در مسیر درست هدایت کنید. و لازم است نه تنها کودک ، بلکه والدین او نیز تغییر کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
خود یا فرزندتان را بخاطر رفتارهایشان سرزنش نکنید.
این تقصیر شما نیست که شما یک فرزند "دشوار" دارید ، شما به او تربیت خوبی می دهید. کودک ، به نوبه خود ، مقصر نیست که او چنین است. حتی اگر او بخواهد روی آنچه از او خواسته می شود تمرکز کند و آرام بنشیند ، به راحتی نمی تواند این کار را انجام دهد. او باید حرکت کند ، چیزی را که در دست دارد مرتب کند و یک چیز را جایگزین چیز دیگری کند. به یاد داشته باشید که کودک شما غیرطبیعی نیست ، او خاص است. برای درک کودک بیش فعال ، باید بیشتر به او توجه کنید و با او درس بخوانید.
گام 2
در همه شرایط آرامش خود را حفظ کنید
کودک بیش فعال نمی تواند آرام بنشیند و هرج و مرج در آپارتمان ایجاد می کند. او دائماً چیزی را می شکند ، اشیایی را روی زمین می اندازد ، کتابها را پاره می کند و … مطمئناً ، هر کودک نوپا می تواند این کار را انجام دهد ، اما کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی با کمبود توجه ، این کار را خیلی بیشتر و در مقیاس بزرگتر انجام می دهد. نکته اصلی در اینجا این است که قطع نشوید و بر سر کودک فریاد نزنید یا حتی بدتر از آن ، مجازات بدنی اعمال نکنید.
مرحله 3
پدر و مادر سختگیر اما مهربان باشید
سعی کنید به ندرت "نه" ، "نه" ، "نه" بگویید. اگر منعی برای هر اقدامی وجود داشته باشد ، سایر اعضای خانواده نیز باید این کار را به کودک رد کنند. ممنوعیت های خود را به انحرافات رفتاری گسترش دهید: در مکان های عمومی با آرامش رفتار کنید ، از کودکان دیگر اسباب بازی نگیرید و آنها را کتک نزنید. به کودک خود بیاموزید که به درستی با دیگران ارتباط برقرار کند و احساسات منفی را در خود جای دهد.
مرحله 4
یک فضای خانوادگی حمایتی ایجاد کنید
از موقعیت های درگیری بین اعضای خانواده خودداری کنید ، با کودک ارتباط بیشتری برقرار کرده و او را به مکالمه متصل کنید. در صورت امکان یک اتاق جداگانه برای کودک بدون کامپیوتر ، تلفن ، تلویزیون اختصاص دهید تا در درس وی اختلالی ایجاد نکنند و حواس او را از کلاسها پرت نکنند. یک برنامه روزانه سخت را معرفی کنید که نه تنها کودک بیش فعال ، بلکه والدین نیز باید آن را دنبال کنند. به جای تماشای تلویزیون در شب ، برای تمرکز توجه با کودک خود بازی های رومیزی خانوادگی انجام دهید.
مرحله 5
کودک خود را در بازی بشناسید
به خاطر داشته باشید که او دوست دارد چه نقشی را ایفا کند ، چگونه در موقعیت های مختلف رفتار می کند. دستیابی به یک رابطه مطمئن با کودک ، تبدیل شدن به بهترین دوست او مهم است. نظر و خواسته های او را دریابید.
مرحله 6
به فرزند خود وظایفی اختصاص دهید
ابتدا می توانید اتاق او را با هم تمیز کنید ، کف ، ظرف و غیره را بشویید و سپس این اقدامات را به وظایف او معرفی کنید. تکالیف نباید بیش از توانایی های او باشد. یک برنامه کاری رنگارنگ ترسیم کنید و مطمئن شوید همه کارها تا آخر انجام شده است. اگر کودک "دشوار" از ادامه کار امتناع ورزید ، کمی به او استراحت دهید و سپس به آرامی از او بخواهید آنچه را که شروع کرده تمام کند. اگر نمی خواهد بعداً موضوع را کامل کند ، مجازات کنید ، مثلاً 10 دقیقه روی صندلی بنشینید یا ظرف ها را بشویید. به یاد داشته باشید که کودک خود را تشویق و تمجید کنید.
