اختلالات جنسی در زنان کاملاً شایع است. موضوع بسیار ظریف است ، بنابراین همه از مراجعه به پزشک دریغ نمی کنند. برخی از زنان از این مسئله آگاهی ندارند و زندگی صمیمی خود را طبیعی می دانند و لحظاتی را به خصوصیات فیزیولوژی نسبت می دهند.
کاهش میل جنسی
اختلالات جنسی در زنان می تواند با اختلال در میل جنسی ، تحریک جنسی و توانایی تجربه ارگاسم همراه باشد. انواع مختلفی از تخلفات وجود دارد ، اما نباید آنها را با انحرافات جنسی که مطابق با هنجارهای رفتاری پذیرفته شده در جامعه نیست اشتباه گرفت.
بی نظمی کیفیت زندگی را کاهش می دهد و مشکلات زیادی را برای زنان به وجود می آورد و گاهی اوقات منجر به طلاق می شود. یکی از رایج ترین آنها ، کاهش میل جنسی است. این آسیب شناسی مادرزادی نیست و همیشه با فرسودگی همراه نیست. ممکن است یک زن از زندگی صمیمی رضایت داشته باشد ، اما نیاز او به رابطه جنسی کاهش می یابد. گاهی این اختلال موقتی است و بدون هیچ گونه مداخله ای برطرف می شود. اگر دوره کاهش میل جنسی طولانی شده است یا این دلیل اختلاف در روابط با یک شریک زندگی شده است ، باید سعی کنید مشکل را پیدا کنید و آن را حل کنید.
کاهش میل جنسی می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- مشکلات روانشناختی
- خستگی ، استرس
- تغییرات هورمونی ، یائسگی ، بارداری ؛
- وخیم شدن سلامت جسمی
اغلب این اختلال در دخترانی ظاهر می شود که بسیار سخت تربیت شده اند. در بعضی از خانواده ها ، آنها سعی می کنند برخی از قوانین مذهبی را رعایت کنند و از کودکی افکارشان را درباره گناه آلود بودن لذت بردن از زندگی جنسی تلقی می کنند. تخلف می تواند در مقابل اختلافات با شریک جنسی و نگرش های درونی ایجاد شود که مانع از برخورداری از صمیمیت می شود. کارشناسان توصیه می کنند برای ایجاد یک زندگی جنسی ، شرایط را درک کنند و تمام مشکلات روانی و ارتباطی را حل کنند.
برخی از درمانگران جنسیت ، فرسودگی را نوعی اختلال همراه با کاهش میل جنسی می دانند. اما در این حالت ، زن کاملاً به جنبه صمیمی زندگی علاقه خود را از دست می دهد ، هیچ واکنشی به محرک ها در مناطق فرسایشی وجود ندارد ، او قادر به تجربه ارگاسم نیست. فریدیت مادرزادی و اکتسابی است. آسیب شناسی مادرزادی پدیده ای نادر است. بیشتر اوقات در برابر آسیب روانی یا تربیت نامناسب رخ می دهد.
نوع دیگر اختلال آنورگاسمیا است. با تظاهرات آن ، ممکن است یک زن از نظر جنسی جذب مردان شود ، او به جنبه صمیمی زندگی علاقه مند است ، اما در عین حال قادر به تجربه ارگاسم نیست. آسیب شناسی می تواند ناشی از فشار روانی ، ترس درونی باشد.
واژینیسموس یا سندرم آلژی
واژینیسموس نوع جداگانه ای از اختلالات جنسی است. در این حالت اسپاسم عضلات واژن زمانی اتفاق می افتد که سعی شود آلت تناسلی مرد را درون آن قرار دهد. گاهی اوقات اسپاسم با لمس معمولی یا حتی ظاهر شدن افکار صمیمیت رخ می دهد. در بعضی موارد ، واژینیسموس رابطه جنسی را غیر ممکن می کند.
انواع مختلفی از این اختلال نیز وجود دارد. برخی از متخصصین جنسیت این نوع آسیب شناسی را سندرم آلژی می نامند. این اختلال را می توان نه تنها در انقباض عضلات واژن ، بلکه همچنین در ظاهر احساسات ناخوشایند ، احساس سوزش ، درد در هنگام مقاربت بیان کرد. در تمام این موارد ، لازم است با یک متخصص زنان مشورت کنید تا دلایل فیزیولوژیکی را کنار بگذارید. پس از آن می توانید با یک متخصص روانشناسی یا روان درمانگر قرار ملاقات بگذارید. گیره های داخلی ، ترس می تواند باعث ایجاد چنین آسیب شناسی غیر معمول شود.
نیمفومانیا
نمفومانیا نوعی اختلال است که بسیار کمتر از کاهش میل جنسی دیده می شود و عکس آن است.بسته به صمیمیت ، این امر در افزایش علاقه به جنسیت زندگی ابراز می شود. غالباً ، این زنان تمایل دارند با شرکای مختلف تماس بگیرند. این امر در ایجاد روابط عادی اختلال ایجاد می کند و باعث از بین رفتن شهرت می شود. نيمفومانیا توسط جامعه محکوم می شود ، بنابراین اغلب چنین زنانی از کمک گرفتن خجالت می کشند.
دلایل مختلفی برای ایجاد بیماری نیمفومانیا وجود دارد. در بیشتر مواقع ، این اختلال در پس زمینه تربیت نامناسب دختر در خانواده یا اختلال هورمونی رخ می دهد. شکل کاذب این اختلال به دلیل عزت نفس پایین ظاهر می شود. زن با تماس با تعداد زیادی شریک زندگی سعی در اثبات جذابیت و مطلوب بودن خود به جامعه و خود دارد. نيمفومانیا ، همراه با اجبار وسواسی ، می تواند ناشی از اختلال در عملکرد سیستم عصبی باشد. در برخی از زنان ، این آسیب شناسی با آنورگاسمیا ترکیب می شود. تا زمانی که نتوانند رضایت کامل را از صمیمیت کسب کنند ، آنها میل جنسی بیشتری دارند. این آنها را به جستجوی شرکای جدید سوق می دهد.
آسیب شناسی ناشی از عوامل روان زا به خوبی اصلاح شده است ، اما برای این زن باید مشکل خود را درک کند. در صورت عدم درمان ، این اختلال با افزایش سن پیشرفت می کند. بیماری نیمفومانیا نه تنها خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی را افزایش می دهد ، بلکه به مانعی در ایجاد خانواده ، که دلیل بر هم خوردن روابط اجتماعی است ، می شود.
