تعیین پدر و مادر بودن بیشتر یک رویه قانونی است ، به عنوان مثال در مورد پرونده طلاق برای اینکه زن حق نفقه را بدست آورد ، لازم است. با این حال ، دلایل ضروری بودن چنین رویه ای گاهی اوقات کاملاً ظریف است.
پیش پا افتاده ترین ، اما همچنین نادرست ترین راه برای تعیین پدر بودن توسط علائم خارجی است. یعنی اگر پدر و مادر هر دو موی بلوند و چشمانی آبی یا سبز داشته باشند ، در این صورت کودک آنها از علائم خارجی یکسانی برخوردار است. این واقعیت را در نظر نمی گیرد که برخی از ژن ها می توانند از طریق یک نسل خود را نشان دهند و والدین می توانند ناقل آن باشند. به عنوان مثال ، اگر والدین موی قرمز یا پدر یا مادر هر دو باشند ، والدین موی تیره به خوبی می توانند صاحب فرزند مویی شوند. بنابراین ، والدین جدید به جای رها کردن سریع کودک بر اساس رنگ "اشتباه" مو یا پوست ، ابتدا باید از پدران و مادران خود بپرسند.
روش تعیین پدر بودن توسط علائم بیرونی نیز به دلیل وجود در طبیعت افرادی بسیار شبیه به یکدیگر ، که هیچ پیوند خویشاوندی ندارند ، قابل اثبات نیست.
تعیین پدر بودن نیز بر اساس سن حاملگی امکان پذیر است. اعتقاد بر این است که بیشترین احتمال بارداری در اواسط چرخه قاعدگی رخ می دهد ، اما در عمل این اصلاً شاخص مهمی نیست - در روزهای دیگر لقاح نیز بیش از حد احتمال است. روش سونوگرافی می تواند با دقت نسبی (حداکثر تا یک هفته) زمان بارداری را براساس درجه رشد جنین تعیین کند. اما تنها اگر زنی چندین شریک زندگی خود را برای چندین هفته از قاعدگی داشته باشد ، این روش بی فایده خواهد بود.
چندین دهه پیش ، دقیق ترین تعیین پدری توسط گروه خونی در نظر گرفته شد. البته می توان از کودکی که قبلاً متولد شده است ، تجزیه و تحلیل گرفت. همانطور که می دانید ، یک فرد دارای چهار گروه خونی و یک عامل مثبت یا منفی Rh است. بنابراین ، از نظر منطقی ، کودک باید گروه خونی یکی از والدین را داشته باشد ، اما این طور نیست. مطالعات نشان داده است که در افرادی که گروه خونی چهارم دارند ، کودک می تواند به غیر از گروه اول ، چیز دیگری داشته باشد. و اگر یکی از والدین دارای گروه دوم باشد ، و دیگری دارای یک سوم باشد ، و حداقل یکی از آنها دارای یک عامل Rh مثبت باشد ، خون کودک می تواند کاملاً باشد. به طور کلی ، این روش حداقل به شما امکان می دهد پدر بودن را با دقت بسیار بالایی رد کنید ، اما برای تأیید دیگر بهترین گزینه نیست.
هر آزمایش پدری به مطالب والدین و کودک احتیاج دارد. اگر دومی زیر 18 سال باشد ، والدین غیر آغازگر باید مجوز کتبی را برای اجرای آزمون بنویسند.
با پیشرفت مهندسی ژنتیک ، آزمایش DNA به بهترین گزینه برای تعیین پدر بودن تبدیل شده است (که می تواند در دادگاه نیز مورد استفاده قرار گیرد). برخلاف علائم خارجی و گروه های خونی ، که تعداد ترکیبات آنها بسیار کم است ، DNA برای هر فرد منحصر به فرد است. این تست بسیار گران است - از 12 تا 25 هزار روبل ، قیمت بسته به تعداد مناطق کروموزوم (اصطلاحاً جایگاه) که بررسی می شود ، متفاوت است. واضح است که تعداد بیشتری از مناطق مورد بررسی دقت نتایج را تا 100٪ افزایش می دهد. این آزمایش به مقدار کمی ماده ژنتیکی - خون ، مو ، ناخن یا سلولهای پوست تراشیده شده - نیاز دارد. نمونه ای از کودک متولد نشده با روش های دیگر (به عنوان مثال بیوپسی) گرفته می شود ، که البته می تواند روند بارداری را پیچیده کند. نمونه های DNA را می توان از یک بدن مرده گرفت ، که در امور تقسیم ارث مهم است.
