غریزه پدری - ممکن است فکر کنید که باید وجود داشته باشد ، به قیاس با غریزه مادرانه. در حقیقت ، طبیعت مطمئن نبود که پدران نگران فرزندان باشند ، اما در جامعه بشری ، خانواده بر اساس اصول عشق و مراقبت متقابل بنا شده است ، بنابراین می توان گفت که "غریزه پدری" هنوز وجود دارد.
آنچه را می توان غریزه پدری نامید
علی رغم این واقعیت که طبیعت غریزه پدری را تأمین نمی کند ، برخی الگوهای رفتاری وجود دارد که می توان آنها را چنین نامید. برخی از ویژگی ها از آنجا که در جامعه رشد کرده اند ، ذاتی افراد هستند و هنجارهای اجتماعی از کودکی جذب آنها می شوند. پدران مجرد وجود دارند و آنها با تربیت فرزندان و همچنین مادران تنها مقابله می کنند ، گرچه این مورد کمتر دیده می شود.
تفاوت بین "غریزه" پدری از مادر این است که این عمل مبتنی بر اعمال عقلانی است ، در حالی که زنان نسبتاً شهودی عمل می کنند. برخی از روانشناسان به طور کلی از صحبت در مورد این پدیده امتناع می ورزند و ترجیح می دهند از کلمه "غریزه" در رابطه با عشق پدری استفاده نکنند. بحث با این موضع دشوار است. با این وجود ، مواردی از تظاهرات مراقبت پدرانه از فرزندان حتی در طبیعت مشاهده می شود ، که با این وجود به ما اجازه می دهد از برخی تمایلات غریزی صحبت کنیم. به عنوان مثال ، در پنگوئن ها ، پدران تخم ها را بیرون می آورند و این چند هفته طول می کشد! در این مدت ، پنگوئن ها تا 40٪ از وزن بدن خود را که حدود 5-6 کیلوگرم است ، از دست می دهند. دشوار است که این رفتار را یک نگرانی معنادار نامید ؛ بلکه به نظر می رسد غریزه است. اگرچه مورد پنگوئن ها در طبیعت نادر است ، اما هنوز ارزش آن را دارد که آن را غریزه پدری بنامیم.
چگونه غریزه پدرانه بیدار می شود
اگر در زنان غریزه زاد و ولد طبیعتاً وضع شده است و غالباً تمایل به انجام برخی اقدامات را تعیین می کند ، در پدران تمایل به داشتن فرزند و مراقبت از آن با گذشت زمان بیدار می شود. روانشناسان خانواده اینگونه توضیح می دهند. در اولین مرحله رابطه ، یک زن و شوهر جوان سعی می کنند خود را با یکدیگر وفق دهند. مردم شیوه زندگی خود را متناسب با هر دو نفر بنا می کنند ، زیرا قبل از آن آنها جداگانه زندگی می کردند و نیازی به حساب خواسته ها و نیازهای یکدیگر نبودند.
سپس آنها صاحب فرزند می شوند. این شخص سوم است! او هنوز کاملاً کوچک است ، اما در حال حاضر فردیت خود را نشان می دهد ، او نیاز به مراقبت و توجه مداوم دارد. این مسئولیت برای یک خانواده جوان آزمون دشواری است ، زیرا قوانینی که به تازگی تدوین شده در حال خراب شدن است. پدر جوان احساسات متناقضی دارد. زن کمی بیگانه می شود ، کودک تمام توجه او را به خود جلب می کند. در ابتدا ، یک مرد ناراحت کننده است ، او معمولاً سعی می کند از مسئولیت های پدری اجتناب کند. اما زمان می گذرد ، و او متوجه می شود که کودک چقدر به او شبیه است ، شروع به صحبت با او می کند ، متوجه می شود کودک به عنوان یک شخص جالب است. بسیاری از پدران از 2 یا 3 سالگی شروع به دوست داشتن و مراقبت واقعی از فرزندان خود می کنند. قبل از آن ، آنها به سادگی از کودکان می ترسند ، این دقیقاً نتیجه ای است که روانشناسان به آن رسیده اند.
جالب اینجاست که عشق به مادر و پدر به شکل های مختلفی خود را نشان می دهد. زنان بیشتر به نوزادان لبخند می زنند و پدران نیز بچه ها را در آغوش می گیرند. مادران عاشق گفتگوی طولانی با فرزندان خود هستند و پدران عاشق بازی با هم مانند فوتبال یا ساختن چیزی با دست خودشان هستند.
