شرایطی که فرزندان در هنگام طلاق والدین با پدر می مانند بسیار نادر است. در بیشتر موارد آنها نزد مادرشان می مانند که قابل درک است. اما در بعضی موارد پدر می تواند حق خود را در تربیت فرزند در دادگاه ثابت کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مهمترین دلیل ماندن کودک در کنار پدر پس از طلاق ، عدم انجام وظایف مادرانه توسط زن است. این موارد شامل اعتیاد به الکل مزمن ، بیماری روانی یا هر بیماری جدی دیگری است.
گام 2
شواهد چنین وضعیت نابسامانی در زن ارائه شده کاملاً واقعی است. این می تواند گواهی پزشکی از م institutionsسساتی باشد که وی در آن ثبت شده است ، شهادت شاهدان که دیوانه یا ناتوان بودن مادر را تأیید می کنند. در این موارد ، فرزند به پدر بزرگ تر داده می شود.
مرحله 3
بعضی اوقات عوامل کم اهمیت دیگری می توانند در تصمیم دادگاه تأثیر بگذارند: کمبود منابع مادی ، کمبود وقت آزاد برای تربیت و غیره. اما چنین دلایل غیرمستقیم بسیار کمتر در تصمیم قضات به نفع پدر تأثیر می گذارد.
مرحله 4
بعضی اوقات پدران می توانند در این پرونده برنده شوند که ثابت کنند بودن در کنار مادر منافع کودک را نقض می کند یا برای زندگی او خطرناک است. با این حال ، تنها در صورتی که مادر واقعاً یک سبک زندگی کاملا اجتماعی داشته باشد ، جمع آوری شواهد در اینجا امکان پذیر خواهد بود.
مرحله 5
در حقیقت ، موارد زیادی وجود ندارد که پدران واقعاً قصد فرزندآوری داشته باشند. حتی در حالی که احساس بسیار منفی نسبت به همسر سابق خود دارند ، اکثر مردان درک می کنند که بعید است بتوانند جایگزین مادر فرزندشان شوند. اما جایگزینی پدر نیز غیرممکن است. بنابراین ، منطقی ترین نکته این است که در جهت منافع کودک عمل کنیم ، تا به او کمک کنیم تا با هر یک از والدین ارتباط کامل برقرار کند.
مرحله 6
با جمع بندی می توان نتیجه گرفت که پدر فقط در مواردی که حضور فرزندان با مادرشان واقعاً سلامتی آنها را تهدید می کند ، می تواند در دادگاه پیروز شود. همه درگیری های بین فردی دیگری که در مورد کودک رخ می دهد ، اغلب در منطقه مرزی باقی می مانند و فقط یک سری شواهد مناسب می تواند پرونده را به نفع پدر تعیین کند.
