بالاخره این اتفاق افتاد - شما یک کودک دارید. خوشبختی کمی در دست شماست. مهار احساسات دشوار است ، به نظر می رسد احساسات از بیرون از قفسه سینه پاره شده است - شما می خواهید همزمان گریه کنید و بخندید. اما نوزادی که از شکم مادر دنج به دنیایی عظیم و ناآشنا خارج شده است ، در اولین دقایق زندگی خود یک شوک واقعی را تجربه می کند. او ترسیده است ، او می خواهد به مادرش در شکم برگردد ، جایی که بسیار گرم ، آرام و راحت است.
در این زمان ، کودک باید حمایت و مراقبت شما را احساس کند. سعی کنید بیشتر اوقات را به آرامی به سمت خود فشار دهید ، او را در آغوش بگیرید و به سینه خود تکیه دهید تا کودک بتواند ضربان قلب را که در آن دنیای دیگر به آن عادت کرده احساس کند.
با شروع زندگی ، کودک مانند یک نخ نامرئی با شما متصل خواهد شد - برای اینکه روحیه شما را با حساسیت اتخاذ کند ، زمانی که در آن نیستید احساس کند. هر چنین لحظه ای باعث ناراحتی مرد کوچک خواهد شد. بنابراین ، سعی کنید محبت داشته باشید ، خراب نشوید ، حتی اگر خیلی خسته یا سخت هستید ، باید همیشه با هم باشید.
کودک در شکم قرار داشت و گویی در گهواره بود. زیر پله های مادرم خوابم برد و به لمس آرام دستان عزیزم واکنش نشان دادم. کودک متولد شده است ، واقعاً این راحتی را از دست خواهد داد. فضای عظیم اطراف می تواند بسیار ترسناک باشد - مخصوصاً در خیابان. بنابراین ، بهتر است با کودک خود در کالسکه راه بروید - بنابراین حداقل از نظر بصری فضای اطراف کودک را محدود کنید. و اگر هنوز نگران است ، فقط کمی او را تکان دهید.
دانشمندان ثابت کرده اند که کودک در حالی که هنوز در شکم مادر است ، همه چیز را می شنود و درک می کند. زنان باردار شدیداً ترغیب می شوند که هرچه بیشتر با کودک خود ارتباط برقرار کنند. عادت دادن به صدای مادر از ماه های اول تولد ، در آینده کودک می تواند آن را از صدها صدای دیگر زنان تشخیص دهد. لالایی خواندن ، خواندن افسانه ها و فقط صحبت با کودک ، دائماً به خود یادآوری می کنید که اینجا هستید ، در کنار معجزه خود. و البته هر لحظه که با هم هستید به او بگویید چقدر به او احتیاج دارید.
لحن و احساساتی که در این کلمات پنهان خواهد بود ، کودک را در سطح ناخودآگاه می پذیرد و کاملاً نگرش شما نسبت به او را احساس می کند. و به طور کلی ، از نشان دادن عشق خود نترسید - در آغوش بگیرید ، بوسه بزنید ، با انگشتان خود بازی کنید ، به پوست خود ضربه بزنید. و این تصور غلط را که وجود دارد این است که کودکان چگونه در اطراف بازی می کنند ، کنار بگذارید. شما نمی توانید یک کودک را با عشق خراب کنید ، اما شدت بیش از حد می تواند دیواری نامرئی بین شما قرار دهد و کودک احساس غیرضروری و ناخوشایندی خواهد کرد.
و بازی ها را فراموش نکنید. کودک باید به موقع رشد کند ، به خصوص اینکه در ابتدا بیشتر به اشیایی علاقه مند خواهد شد که اکنون دنیای او تشکیل شده است. او هنوز نمی داند که چگونه سر خود را نگه دارد ، بلند شود و برگردد ، اما مایل است با بازوان خود را به چیزی روشن ، زیبا برساند و صداهای مختلفی ایجاد کند.
اسباب بازی های پر شده بسیار مفید نیستند (می توانند باعث ایجاد آلرژی در برابر گرد و غبار روی پرزها شوند) ، همانطور که اسباب بازی های سخت نیز وجود دارد (او می تواند در مورد آنها آسیب ببیند). کودک خود را با روبان های رنگارنگ تحت نظارت ، جغجغه و اسباب بازی های لاستیکی مشغول کنید.
