والدین یک کودک شیطان باید افراد بسیار صبوری باشند. شما باید تمام اراده خود را در یک مشت جمع کنید تا در برابر وسوسه درس دادن با کمربند به او تسلیم نشوید. با این حال ، بند اندازه گیری بسیار ناکارآمدی است. ابتدا باید علت آن را بشناسید و سپس آن را از بین ببرید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مشاهدات طولانی مدت دانشمندان از کودکان نافرمانی ، 4 دلیل اصلی نافرمانی را نشان داده است.
گام 2
تمایل به توجه. کودک با توجه به توجه لازم برای رشد هماهنگ خود ، راه های مختلفی را برای جلب توجه به خود پیدا نمی کند: او می تواند بدقواره شود ، ترس خود را نشان خواهد داد ، اگر فقط مادرش در کنار او نشسته باشد ، حتی برخی بیمار می شوند. اما تعداد کمی از کودکان از نافرمانی برای جلب توجه به خود استفاده می کنند. او ترجیح می دهد مورد توجه منفی قرار گیرد تا اینکه اصلاً مورد توجه قرار نگیرد.
مرحله 3
تمایل به استقلال بودن. اگر والدین فقط با اظهار نظر ، دستورالعمل یا نگرانی به کودک مراجعه کنند ، کودک به سادگی در برابر محافظت بیش از حد قیام می کند. مثل خر خرس می شود ، علی رغم همه کارها ، همه کارها را می کند. او نیاز به دفاع از حق خود برای اشتباه دارد!
مرحله 4
میل به انتقام. دلخوری نسبت به والدین می تواند به دلایل بسیار جدی باشد. این می تواند طلاق والدین ، ظاهر یک پدر جدید ، ظاهر یک کودک کوچک باشد که تمام توجه مادر را به خود جلب می کند. موارد کوچک تنها ، اغلب مربوط به مجازات ها یا کلمات ناعادلانه است. شعار: "تو مرا بد کردی ، و من هم تو را!"
مرحله 5
عدم تمایل. وقتی انتقادات زیادی به آدرس یک کودک ریخته می شود ، او تعطیل می شود ، عزت نفس ، اعتماد به نفس خود را از دست می دهد. در نتیجه ، این فکر در ذهن او بالغ می شود: "چرا اگر هیچ کاری جواب نداد ، باید سعی کنم؟" در ظاهر ، نافرمانی با کلمات "من اهمیتی نمی دهم" ، "خوب ، مجازات" ، "خوب ، من بد خواهم بود" آشکار می شود.
مرحله 6
اگر کمی درباره مردم بدانید ، می فهمید که چرا کودک لجبازی کرده است. و سپس همه چیز به واکنش شما بستگی دارد. نکته برتر: این کار را متفاوت از قبل انجام دهید. اگر کودک پس از اقدامات خود ببیند که شما عصبانی هستید یا افسرده اید ، پس به هدف خود رسیده است و دفعه دیگر بارها و بارها این کار را انجام خواهد داد. پیش از این ، شما از موضع قدرت عمل می کردید. اکنون از موضع کمک بیایید.
مرحله 7
اگر کودک توجه کافی ندارد ، با بازی ها ، فعالیت های مشترک همراه باشید ، بیشتر اوقات با او راه بروید. فقط در این لحظه کاملاً روی کودک تمرکز کنید. بهتر است 5 دقیقه در روز ، وقتی کاملاً جذب آن شدید ، از 2 ساعت حواس پرتی ، به موازات شستشو و تلویزیون. برعکس ، اگر می خواهد ادعا کند ، از مشارکت خود در امور او بکاهید. بگذارید تجربه اش را جمع کند. برای کنار آمدن با خود ، سعی کنید بفهمید: با همه روش های غیرانسانی او ، کودک فقط از شما التماس می کند که به او فرصت دهید خودش باشد. در صورت شکایت و ادعای طرفین ، باید شمارنده آنها را به صفر برسانید ، به توانایی های کودک اعتقاد داشته باشید و او نیز باور خواهد کرد. طیف وسیعی از کارها را برای او سازماندهی کنید که قطعاً می تواند آنها را انجام دهد. در اولین موفقیت ها کودک سرخوش خواهد شد.
