برای اینکه بتوانید همه اجراهای نوجوانی را تحمل کنید ، باید برای آنها آماده باشید. به قول معروف: "شخص در میدان جنگجو نیست." بنابراین ، این مقاله به شما والدین عزیز کمک خواهد کرد.
چگونه با نوجوانان ارتباط برقرار کنیم
البته برقراری ارتباط با نوجوانان بسیار دشوار است. اما رد کردن و فقط سعی در برقراری ارتباط کمتر ، ترس از وقاحت و بی اعتمادی ، بسیار بدتر است. گفتگوها یکی از روشهایی است که در آن می توان روند آموزش و پرورش را به طور م proceedثر پیش برد.
اول ، توجه داشته باشید که با کودک در مورد ظاهر او صحبت نمی کنید: این واقعیت که او بارها موهای خود را رنگ کرده ، شلوار جین پاره کرده و موارد دیگری را که نوجوانان بسیار جدی می گیرند. این سبک آنها ، وسیله ای برای نشان دادن خودشان است و این قابل تغییر نیست. در مورد سایر موضوعات مهم تر و جالب تر صحبت کنید.
برای شروع مکالمه می توانید تقلب کنید. مکالمه را به طور عادی شروع کنید ، به عنوان مثال ، هنگام رانندگی ، غذا خوردن ، نظافت منزل. با این کار از هوشیاری معمول جلوگیری می شود. برای حفظ اعتماد به نفس کودک ، در حین مکالمه او را سرزنش نکنید. مکالمه ای مطابق با طرح ایجاد کنید: "چگونه می توانید در این وضعیت پایین بیایید …؟" برای آزادی کودک خود از تجربه خود مثالی بزنید.
در شرایطی که فکر می کنید بسیار جدی است ، شامل موضوعاتی مانند سلامتی و ایمنی کودک شما ، پایدار باشید. اگر می دانید نوجوان از قبل عصبانی یا خسته است ، سعی نکنید چیزی را به او ثابت کنید. به او وقت بدهید تا بهبود یابد. اگر کودک شما را اذیت می کند ، سر او داد نزنید. کودک تنها در صورت احترام به شما احترام خواهد گذاشت.
والدین چه چیز دیگری باید بدانند؟
آنچه مهم است ، اندازه نیروهایی است که والدین برای تربیت خرج می کنند. لحظه هایی که کودک تنها معنی زندگی است ، یا بالعکس ، وقتی فقط در فوری ترین موارد به او توجه می شود ، من کودک را فردی مستقل و قادر به تصمیم گیری خود می کنم.
برای والدین مسئول تربیت نوجوانان مهم است که عاقل باشند و قادر به پیش بینی همه سناریوهای ممکن برای توسعه وضعیت باشند.
والدین باید مشخصات دوران بلوغ و نیازهای فرزندشان را بدانند.
روند تربیت باید متناسب با شخصیت نوجوان باشد. والدین باید خود را با طبیعت همیشه در حال تغییر کودک سازگار کنند.
از اولین بار به نظر می رسد که تمام ویژگی های متمایز نوجوانی به جدایی کودک از خانواده کمک می کند ، اما این طور نیست. نیاز بسیار زیادی برای نوجوانان در تماس مداوم با نزدیکانشان وجود دارد. نگرش والدین بسیار مهم است. اگر هماهنگی و عشق در خانواده حاکم باشد ، پس فرزند شما در محیط خانواده بسیار آرامتر خواهد بود.
