کودک در جامعه رشد و نمو می کند. در مرحله اولیه ، جامعه وی محدود به خانواده است. سپس شروع به پیاده روی با هم می کنید ، جایی که به هر طریقی یا دیگری ، والدین جوان دیگر و فرزندان آنها را می شناسید. اولین عناصر تعامل بین جوانان آغاز می شود و در اینجا مهم است که لحظه ای را از دست ندهید و به کودک کمک کنید تا با وقار با جامعه سازگار شود.
مفید است که به کودکان در مورد انواع بازی های جمعی آموزش دهیم. انواع رقصهای گرد و "جریان" ، جایی که کودکان دست یکدیگر را می گیرند ، به دلیل احساسات لمسی به آنها امکان نزدیک شدن می دهد. ایده و هدف کلی بازی را به این موارد اضافه کنید و شما دوستان بدون هیچ گونه ریختگی دارید. با هم ، چند آهنگ دوستی در دوران کودکی را تمرین کنید که خواندن آنها با صدای بلند در آواز بسیار سرگرم کننده است! رقص های "جوجه اردک کوچک" را با حرکات مشترک ترتیب دهید.
نحوه تعامل کودک نوپا با یک همسال را مشاهده کنید. چنین مشاهداتی در درجه اول برای خود والدین مفید است ، زیرا تا لحظه ملاقات با هم سن و سالان خود ، ارتباط در خانواده برقرار بود و 99٪ رفتار او در میان افراد دیگر از آنجا بود. شاید کودک نوپا حریص باشد و یا حتی با پرخاشگری اسباب بازی ها را از او بگیرد. به لحظات پرتنش کودک توجه کنید ، آنها را در خانه در گفتگوی دوستانه با کودک خود در میان بگذارید. سوالات اصلی را بپرسید تا انگیزه های رفتار دوستانه فرزندتان را درک کنید. برخی از دیدگاه های جالب در مورد مشکل را به او ارائه دهید و آنها را مانند یک بازیگر تئاتر با کودک نوپای خود بازی کنید.
همچنین ممکن است کودک شما به سادگی تربیت و درایت درخشان از خود نشان دهد و کودک دیگر نیز چندان باهوش نباشد. مهم نیست ، زیرا همه مردم متفاوت هستند. کودکان را از برقراری ارتباط با یکدیگر محافظت نکنید. به هر حال ، اگر تفاهم متقابل وجود نداشته باشد ، آنها خودشان دوست صمیمی نخواهند شد. اما اگر هنوز اشتراکات بسیار بیشتری دارند ، این فقط به آگاهی فرزند شما از تنوع جهان پیرامون می افزاید.
یک چیز قطعی است: با منع ارتباط کودکان با یکدیگر ، می توانید به راحتی دشمن فرزندان خود شوید. کودکان بسیار رده بندی هستند و تازه در حال یادگیری هستند که سایه های نیم رنگ را تشخیص می دهند. دوست شماره یک آنها باشید و همیشه به عقاید شخصی آنها احترام بگذارید. زیرا اگر این نظر از آن آنها نباشد ، بلکه نظر شما باشد - بدون شما در زندگی آینده آنها کاملاً در سردرگمی باقی خواهند ماند. اگر سعی در تربیت فردی خودکفا دارید ، بلافاصله با این فرد به عنوان خودکفا رفتار کنید. اما ، داشتن حکمت دنیوی ، فقط موانع را از سر راه آنها بردارید.