بعضی اوقات والدین فکر می کنند که کودک اصلاً حرف آنها را نمی فهمد ، توافق با کودک غیرممکن است. بنابراین ، والدین با جیغ زدن ، کودک را تنبیه می کنند ، از مجازات جسمی استفاده می کنند. مورد آخر دریافت ناتوانی آموزشی از والدین و اثبات این است که "نیرومند همیشه درست است".
دستورالعمل ها
مرحله 1
فرض کنید که شما خودتان زمانی بچه بوده اید. چه دنیای جالبی در اطراف بود ، چه تعداد چیزهایی که می خواستم بدانم و امتحان کنم! خودتان تصمیم بگیرید که آیا می خواهید به کودک خود در این دنیا کمک کنید یا فقط خیلی تنبل هستید و وقت ندارید به مزخرفات کودکانه بپردازید ، به س questionsالات احمقانه پاسخ دهید؟
گام 2
روی آینده تمرکز کنید. دوست دارید فرزندتان را چگونه ببینید؟ شخصی نرم دل که توانایی اعتراض ، دفاع از عقیده خود یا شخصی آزاد اندیش ، مسئولیت پذیر و اعتماد به نفس را ندارد؟
هنگام انتخاب خط رفتاری در شرایط درگیری ، به این فکر کنید که می خواهید چه کیفیتی در کودک خود ایجاد کنید. تمرکز خود را بر استفاده از مجازات نگذارید بلکه بر ایده اصلاح رفتار در آینده تمرکز کنید.
مرحله 3
وارد موقعیت کودک شوید. سعی کنید خواسته های لحظه ای او را درک کنید. به کودک خود یاد دهید که عمل کند ، سازش کند ، مذاکره کند ، تصمیم بگیرد.
مرحله 4
آرام و خونسرد باشید ، از بالای احساسات خود عبور نکنید. روانشناسان می گویند در خانواده هایی که بزرگترها خود را کنترل نمی کنند ، غذایی با کودکان یا حیوانات وجود ندارد.
مرحله 5
از قبل رفتار متقابل را در شرایط درگیری مشخص کنید. برای جلوگیری از رسوائی در فروشگاه ، بحث کنید که برای چه هدفی به آنجا می روید ، چه چیزی خریداری خواهید کرد. هرگز چیزی فراتر از توافق خریداری نکنید. این امر به کودک کمک می کند تا عادت خود را حفظ کند و به قول خود عمل کند.
مرحله 6
به کودک خود فرصت دهید تا کارهای مورد نظر خود را انجام دهد. قبل از ترک صندوق شن ، به کودک هشدار دهید که برای انجام بازی 15 ، 10 و 5 دقیقه (یا 3-2-1) وقت دارد.
مرحله 7
عادت کنید که بعد از وقوع هرگونه درگیری بحث کنید. وقتی هم شما و هم کودک آرام هستید ، تحلیل کنید چه کسی اشتباه کرده است. می توانید از یکدیگر عذرخواهی کنید. تصمیم بگیرید که در آینده چگونه رفتار خواهید کرد ، در صورت نقض توافق نامه کودک چه مجازات هایی را متحمل می شود.
مرحله 8
شرایط را به درستی تنظیم کنید تا ثبات مجازات برای کودک آشکار باشد. شما نمی توانید عشق والدین را دستکاری کنید ، آن را تابع قراردادها کنید. ساخت و سازهایی با منطق برجسته م effectiveثرتر خواهند بود ، به عنوان مثال: "اگر سوپ نخورید ، دسر / شیرینی نخواهید خورد." در چنین اظهاراتی ، واضح است که کودکی که الزامات را برآورده نمی کند ، خود را مجازات می کند.
