"آیا می توانم در دوران بارداری رابطه جنسی برقرار کنم؟" - سوالی که تقریباً همه زوجین هنگام انتظار برای کودک ، همراه با بسیاری دیگر از آنها می پرسند. شدت میل جنسی طی 9 ماه به طور منظم تغییر می کند و نه تنها به وضعیت خوب زن بلکه به سه ماهه بارداری نیز بستگی دارد.
رابطه جنسی در سه ماهه اول بارداری
با شروع سه ماهه اول ، بسیاری از زنان از نظر جنسی کم تحرک می شوند. این به دلیل تغییرات در بدن است. احساس ناراحتی و سمیت نیز نقش بسزایی در تضعیف تمایلات جنسی دارد. علاوه بر این ، زنان از آسیب رساندن به کودک می ترسند ، بنابراین در سطح ناخودآگاه مجبورند ولع خود را برای لذت های عشق خفه کنند. فیزیولوژی خلاف این را می گوید: رابطه جنسی مداوم در مراحل اولیه احساسات واضحی از لذت های عشق ایجاد می کند و به جنین آسیب نمی رساند. دستگاه تناسلی زنان به دلیل عجله فعال خون بسیار حساس تر می شود. به لطف این پدیده ها ، یک زن قادر به تجربه میل جنسی و رسیدن به رضایت است.
رابطه جنسی در سه ماهه دوم بارداری
28-24 هفته دوره ای است که مادر باردار به تدریج به تغییراتی که در بدن وی اتفاق می افتد عادت می کند. با تشکر از افزایش هورمونی ، زن باردار به طور فزاینده ای میل به رابطه جنسی را تجربه می کند ، اما با این حال خود را در رابطه جنسی محدود می کند و دلیل آن این است که نفوذ آلت تناسلی می تواند به کودک آسیب برساند و انقباض عضلانی با عوارض زیادی همراه است. بنابراین آیا رابطه جنسی در سه ماهه دوم اشکالی ندارد؟ طبیعت هوشمند است - مدت ها پیش برای محافظت از جنین مراقبت کرده است ، بنابراین به طور قابل اعتماد در برابر "حمله" اندام تناسلی محافظت می شود.
رابطه جنسی در سه ماهه سوم بارداری
وقتی هفته سی ام فرا می رسد ، رابطه جنسی در دوران بارداری فقط به این معناست که انتخاب موقعیت مناسب برای جلوگیری از فشار به شکمی که به طور قابل توجهی گرد شده باشد ، کار چندان ساده ای نیست. اکنون شرکا برای رسیدن سریعتر به ارگاسم باید به پیش بازی توجه داشته باشند.
آیا رابطه جنسی می تواند منجر به سقط جنین شود؟
اعتقاد بر این است که ارگاسم باعث انقباضات رحمی می شود ، که می تواند منجر به سقط جنین یا قبل از زایمان شود. آیا واقعیت دارد؟
بله ، ارگاسم منجر به انقباض عضلانی می شود. با این حال ، رحم یک اندام تولید مثل است که در طول زندگی یک زن منقبض می شود - بارداری نیز از این قاعده مستثنی نیست. این فرایند به بافت ماهیچه ای کمک می کند تا خاصیت ارتجاعی و استحکام خود را حفظ کند ، چیزی که در هنگام زایمان بسیار مهم است.
اگر جنین هنوز تمام مراحل بلوغ را پشت سر نگذاشته باشد و رحم برای شروع زایمان آماده نباشد ، انقباض آن در زمان رابطه نمی تواند سقط جنین را تحریک کند. مطالعات متعدد تأیید می کنند که ارگاسم تأثیر مثبتی بر وضعیت جنین دارد. این امر در درجه اول به دلیل ترشح هورمون اندورفین به نام هورمون خوشبختی در جریان خون است.
