به دلایلی ، این اتفاق می افتد که برای ما بسیار آسان است که کلمات سرزنش و نارضایتی را بیان کنیم. ما حتی وقتی بعضی نظرات را برای دوستان یا اقوام خود می اندازیم حتی فکر نمی کنیم. اما ما کلمات تشکر را برای بعداً می گذاریم. "بعداً ، در صورت وجود فرصتی ، در مورد آن به شما خواهم گفت."
وقتی اینگونه رفتار می کنیم ، معلوم می شود که عزیزان ما همیشه از ما فقط غر زدن ، سرزنش و نارضایتی می شنوند. و به ندرت آنها کلمات ستایش ، تأیید ، تشکر را می شنوند.
سعی کنید این سیستم را تغییر دهید. بله ، بعد از سالها زندگی خانوادگی ، گرفتن و شروع به تشکر کردن بلافاصله مشکل است. از کم شروع کنید وقتی همسرتان چیز خوشمزه ای را در فروشگاه می خرد از او تشکر کنید.
می توانید به تدریج به این عمل برسید. هر شب ، قبل از خواب ، برای همه کارهای دلپذیری که عزیز شما انجام داده است ، سپاس بگویید. مهم نیست که آنها چه بودند - برخی از شادی های کوچک یا چیزی که واقعا ارزشمند است.
به محض اینکه به ذهن شما رسید تشکر کنید. اما نظرات چطور است؟ نیازی نیست که آنها را در خود نگه دارید. اما بیان آنها یک باره چنین نیست!
چرا؟ زیرا در گرمای عصبانیت ، می توانید زیاد بگویید. عزیز شما شروع به پاسخ دادن به شما می کند ، و یک مشاجره اطمینان می یابد. مکالمه را برای بعد بگذارید. مثلاً برای عصر ، یا روز بعد. وقت خواهید داشت که به این فکر کنید که چگونه نگرانی های خود را به آرامی منتقل کنید.
پس از همه ، اگر شما فورا شروع به فحاشی کنید ، نیمی از شما همه چیز را نادیده می گیرد. و او فکر خواهد کرد که شما فقط "نق" می زنید که حال و هوا ندارید. و او احتمالاً معنای گفته شده را نخواهد فهمید و دفعه دیگر همان اشتباه را مرتکب خواهد شد ، زیرا چیزی را نفهمیده است.
و اگر دستورالعمل های آرام شما در زمان مناسب گفته شود ، نیمی از شما حداقل گوش می دهد. و از نظر ذهنی از شما تشکر می کند که به شما فرصتی داده اید تا بدون ایجاد رسوایی اشتباه خود را تصحیح کنید.
وضعیت خانواده تغییر خواهد کرد. همسر شما اغلب سخنان خوب شما را خواهد شنید. بنابراین ، گوش دادن به دستورالعمل های شما برای او راحت تر خواهد بود. شروع اینگونه زندگی بسیار دشوار است ، اما از کوچک شروع کنید و موفق خواهید شد. قدردانی می تواند هر کسی را ذوب کند ، حتی قلب سنگی را.
