روند رشد کودکان با شکل گیری مهارت ها و توانایی ها ارتباطی جدایی ناپذیر دارد ، که زمان زیادی را می گیرد ، فقط مراقبت از والدین می تواند به سرعت هرچه بیشتر این مسیر کمک کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
شکل گیری مهارت ها در کودکان مرحله مهمی در رشد است ، زیرا این مهارت های خاصی هستند که کلید یک شخصیت رشد یافته و در نتیجه یک فرد توانمند و موفق هستند. با رشد نوزادان ، دامنه علایق آنها نیز افزایش می یابد ، کودک شروع به یادگیری جهان می کند ، و برای این کار او به مهارت های حرکتی نیاز دارد که با ویژگی هایی مانند چابکی و سرعت ارتباط ناگسستنی دارند.
گام 2
مهارت های حرکتی از همان لحظه ای که کودک شروع به خزیدن ، راه رفتن و بدون درک آن می کند ، خود را نشان می دهد ، یعنی مهارت های راه رفتن به خودکاری می رسد. به منظور ایجاد چنین توانایی هایی ، بازی ها و تمرین های زیادی وجود دارد که به کودک کمک می کند تا آزادانه حرکات بدن خود را در فضا کنترل کند. مهارتهای حرکتی در سنین پایین خیلی بهتر از مهارتهایی است که در اواخر زندگی به دست می آورند. اگر تسلط بر مهارت های حرکتی برای کودک مشکلی ایجاد می کند ، لازم است که به طور جداگانه با او برخورد کنید. بنابراین ، رشد توانایی های حرکتی نیاز به کمک مداوم ، کار و تلاش والدین دارد.
مرحله 3
علاوه بر مهارت های حرکتی ، کودکان مهارت های ارتباطی ، یعنی توانایی برقراری ارتباط نیز دارند. مهارت های تعامل با افراد به کودک اجازه می دهد اطرافیان خود را درک کند ، اطرافیان را قادر می سازد کودک را درک کنند و از این طریق به آنچه می خواهند برسند. البته ، روش اصلی ارتباطات انسانی گفتار است. برای کودکان بسیار آسان تر است که این مهارت را در نوع خود بیاموزند. به همین دلیل برای کودکان بسیار مهم است که در کودکستان ، زمین بازی و سایر مکان های مشابه در کنار کودکان دیگر باشند. وضعیت کودک در جامعه ، بنابراین ، عزت نفس او به چنین ارتباطاتی بستگی دارد. در این حالت ، وظیفه اصلی والدین تلاش برای فعال كردن كودك ، كمك به او در برقراری ارتباط با همسالان و ایجاد شرایط مساعد برای چنین ارتباطی است.
مرحله 4
مهارت های نوزادان به طور مداوم در حال پیشرفت و پیشرفت است. کودک هرچه بزرگتر می شود ، دایره دانش وی بیشتر می شود و این باعث افزایش دایره ناشناخته ها می شود و کودک را به سمت کسب مهارت برای درک چیزهای جدید سوق می دهد. وظیفه والدین به شرح زیر است: آنها باید تا حد ممکن نسبت به این فرآیند حساس باشند ، به کودک در درک مهارت ها کمک کنند و از این طریق در شکل گیری یک شخصیت جدایی ناپذیر سهیم باشند.
