هر یک از ما در والدین خود نقاط مثبت و منفی می بینیم. اینها می تواند توهین از کودکی باشد ، ناامیدی از اینکه آنها چیز زیادی از آنها دریافت نکرده اند ، که برای شما بسیار مهم بود. اکنون خواهیم فهمید که آیا راهی برای حل این مشکل وجود دارد. یعنی آیا می توان از اختلاف نظر با عزیزان خلاص شد.
بسیاری از مشکلات مختلفی که کودکان بزرگسال با آن روبرو هستند وجود دارد. این مشکلات توسط روانشناسی خانواده و رشد مورد توجه قرار می گیرد. والدین اغلب باید درک کنند و بپذیرند که فرزندانشان بزرگ شده اند و زمان ترک خانه "بومی" آنها فرا رسیده است. اما كودكان بزرگسال غالباً مشكل دارند و روانشناسان راهكارهايي براي حل اين مشكلات ارائه مي دهند.
وقتی می خواهیم چیزی در مورد والدینمان تغییر دهیم ، غالباً نتیجه ای معکوس در پی دارد. و اگر ما روی نگرش خود نسبت به والدین کار کنیم ، این تأثیر مثبت دارد.
اول از همه ، شما باید سعی کنید دلایل را در خود پیدا کنید. اشتباهات خود را ببینید و اعتراف کنید. مسئولیت ارتباط با آنها را بر عهده بگیرید. در نظر بگیرید که چه چیزی می تواند برای بهبود ارتباطات تغییر کند. چگونه نمی توان درگیری را دامن زد ، بلکه برعکس ، آن را در همان آغاز "کشت". اگر خودمان مقصر باشیم که با جوابهای تند و عدم تمایل به نزدیکی پدر و مادر را آزار می دهیم؟
اگر به نظر می رسد که والدین بیش از آنچه که نیاز دارند به خود اجازه می دهند ، به عبارت دیگر ، آنها مرزها را زیر پا می گذارند یا فضای شخصی را نقض می کنند ، به عنوان مثال ، آنها چندین بار در روز تماس می گیرند یا هر روز شما را با بازدیدهای خود "خوشحال می کنند" ، شاید آنها فقط این کار را نمی کنند با شما ارتباط کافی داشته باشید … سعی کنید برای آنها وقت بگذارید. کنترل اوضاع را در دست بگیرید ، هفته ای یک بار یک جلسه را تعیین کنید و هر روز یک بار تماس بگیرید ، اما خودتان. و با روشی دوستانه توضیح دهید که نیازی به تماس 10 بار در روز نیست.
نیازی به آموزش مجدد والدین خود نیستید. اوایل مادر و پدر به ما گفتند که چه چیزی باید باشیم ، چه کاری باید انجام دهیم. اکنون که کودکان بزرگ شدند ، آنها شروع به همان کار می کنند ، یعنی "آموزش" والدین خود در مورد زندگی. آزادی آنها را بشناسید و در آغوش بگیرید. به هر حال ، آنها در آخر زندگی شخصی خود را دارند ، اهداف معنوی خود را دارند ، رویاهای خود را دارند. بجای. برای قضاوت کردن ، سعی کنید آنها را درک کنید و به آنها کمک کنید تا رویاهای خود را برآورده کنند. شما باید در مواقع دشوار از والدین خود حمایت و قدردانی کنید.
مسئولیت هر آنچه در زندگی شما اتفاق می افتد را به عهده بگیرید. مطمئناً ، آنچه والدین ما در کودکی در ما نهادند ، در آینده ما منعکس می شود: الگوهای رفتاری ، عقده ها و ترس ها. اما با این وجود ، سرزنش و سرزنش آنها برای این واقعیت که زندگی شما به همین دلیل به دلیل تربیت نادرست ، در حالی که بیش از 30 سال دارید ، به نتیجه نرسید ، بی فایده است. از این گذشته ، اگر شخصی به دلیل نگرش غلط به دنیا ، متوجه شود که در زندگی او مشکلی وجود دارد ، پس می تواند از قبل آن را تغییر دهد.
از این گذشته ، شما باید بزرگسال باشید. ما ، بدون توجه به آن ، تمام وقت با مادر و پدر "گریه" می کنیم. و بعد از آن ما را آزار می دهد که آنها مانند کودکان با ما رفتار می کنند. وقتی خواستار توجه به خود هستیم و می خواهیم در بزرگسالی خود را با هزینه پدر و مادر خود ادعا کنیم ، بدین ترتیب دوباره به دوران بلوغ بازمی گردیم. اصلی ترین کاری که اکنون باید انجام شود ، درک و شنیدن آنچه مادر و پدر ما در تلاشند به ما منتقل کنند ، به طوری که بعداً خود را سرزنش نکنیم که به موقع نکات آنها را نمی فهمیم. به هر حال ، مهم نیست که چقدر ساده لوحانه به نظر برسد ، اما والدین تنها افرادی هستند که به پیشرفت زندگی ما اهمیت می دهند.
