غالباً ، كودكان ، به ویژه كودكان در سن دبستان ، پس از تعطیلات تابستانی ، نمی توانند با تحصیلات خود هماهنگ شوند. آنها توضیحات معلم را خوب نمی گیرند ، نمی توانند از پس تکالیف برآیند. والدین ناراضی دانش آموزان را به تنبلی ، عدم تمایل به کار و تلاش متهم می کنند.
به دلیل ویژگی های فیزیولوژیکی و روانی آنها ، برای کودکان خردسال بسیار دشوار است که بدون صحبت و حواس پرتی بنشینند. این برای آنها یک شکنجه واقعی است. و حتی در زمان تعطیلات ، شما واقعاً نمی توانید بدوید ، شما را خسته نمی کند: آنها بلافاصله بالا می آیند ، خواستار شیطنت و سر و صدا نیستند. و اگر ، در عین حال ، توضیحات معلم خسته کننده و غیرقابل درک است ، پس اصلاً می توان در مورد چه نوع خلقی برای مطالعه صحبت کرد؟ رد غریزی این امر اغلب به بی میلی برای یادگیری منجر می شود.
والدین در چنین شرایطی باید رفتار معقولی داشته باشند. کودک را به تنبلی متهم نکنید و حتی کمتر تنبیه کنید اما سعی کنید به او کمک کنید. چند روش ساده برای تحریک کودک نوپای شما وجود دارد که یادگیری جدی است و باید با مسئولیت پذیری رفتار شود.
لازمه جدی بودن در تحصیل و کسب نمرات خوب را یک وسواس قرار ندهید. اذیت نشوید ، کودک را سرزنش نکنید ، در مورد همه چیز مربوط به مدرسه ، با آرامش و مهربانی صحبت کنید. اگر از نوع خود خارج است ، او را تشویق کنید. بچه باید بداند و احساس کند که او هنوز هم برای مادر و پدر عزیز است ، صرف نظر از اینکه اوضاع در مدرسه چگونه پیش می رود.
گوشه مدرسه را مرتب کنید تا کودک شما در انجام تکالیف راحت و راحت باشد. توجه ویژه ای به نورپردازی مناسب محل کار وی داشته باشید.
به یاد داشته باشید که یکی از دلایل اصلی نگرش خونسرد نسبت به یادگیری ، احساس بیش از حد کار کردن است. بنابراین ، روال صحیح روز دانش آموز را تنظیم کنید. تکالیف را با آرامش جایگزین کنید. تا آنجا که ممکن است با کودک خود در فضای باز قدم بزنید. اطمینان حاصل کنید که محل خواب او راحت است و اتاق قبل از خواب به خوبی تهویه شده است.
با آرامش ، بدون سر و صدا برای کودک توضیح دهید که چرا اصول رفتاری در مدرسه ایجاد شده که او را آزار می دهد ، غیر ضروری و خسته کننده به نظر می رسد. هنگام کمک به کودک در انجام تکالیف ، سعی کنید اذیت نشوید ، در صورت اشتباه اشتباه سخنان کنایه آمیز درباره توانایی های ذهنی او نگویید. انتقاد شما باید آرام و دوستانه باشد.
