اعتماد به نفس این اعتقاد است که می توانید شرایط معین را به درستی کنترل کنید. برای این کار باید دانش ، مهارت و توانایی لازم را داشته باشید. اعتماد به نفس در کودکان در روند آموزش شکل می گیرد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
نگرش والدین به توانایی های کودک نقش مهمی در تقویت اعتماد به نفس کودکان دارد. آنها می توانند از کودک در فعالیت هایش حمایت کنند ، به درک و در نظر گرفتن اشتباهات کمک می کنند ، گزینه های حل مسئله را توضیح می دهند ، به او می آموزند که اطلاعات لازم را پیدا کند. در این حالت ، کودک می فهمد که اشتباه کردن ترسناک نیست. نکته اصلی تعیین هدف و دستیابی به اجرای آن است. به کودک باید توضیح داده شود که در راه رسیدن به هدف می توان با مشکلات زیادی روبرو شد. به او بیاموزید که از آن نترسد. در غلبه بر مشکلات ، تجربه و عزم راسخ شکل می گیرد ، شخصیت معتدل می شود.
گام 2
علاوه بر این ، مثال خود والدین مهم است. اگر آنها از خود مطمئن نیستند ، در مورد حل یک مشکل خاص شک و تردید نشان دهند ، در این صورت پرورش اعتماد به نفس در فرزندشان برای آنها مشکل خواهد بود. تردیدهای مداوم در مورد درستی آنها کودک را ناامن می کند. و بالعکس ، کودک با دیدن والدین شجاع و با اعتماد به نفس تلاش می کند تا مانند آنها باشد. با گذشت زمان ، او همچنین یاد خواهد گرفت که مسئول اعمال خود باشد.
مرحله 3
این مجموعه در شکل گیری اعتماد به نفس در کودکان تأثیر می گذارد. اگر کودک در یک گروه پذیرفته شود ، دیگران نظر او را می پذیرند ، آنها به او گوش می دهند ، سپس با گذشت زمان او به توانایی های خود اطمینان می کند. این نیز تحت تأثیر مشارکت کودک در فعالیت های مختلف قرار دارد. تهیه یک اجرا و اجرا در مقابل مخاطب تجربه مهمی است. او از ارزیابی منفی نتایج فعالیت های خود توسط دیگران نخواهد ترسید و یاد می گیرد انتقاد سازنده را درک کند.
مرحله 4
این امر نیز تا حد زیادی به معلم بستگی دارد که کودک تا چه اندازه از تیم اطمینان دارد. وظیفه آن ایجاد شرایطی برای شکل گیری اعتماد به نفس در هر کودک است. کودکان رد شده نباید در گروه شرکت کنند. هر کودکی متفاوت است. در نظر گرفتن توانایی های فردی وی بستری برای رشد اعتماد به نفس فراهم می کند.
