شیردهی بهترین گزینه غذایی برای کودک است. به نظر می رسد ارگانیسم های مادران و نوزادان با یکدیگر هماهنگ هستند و به این ترتیب یک زن پرستار می تواند شیر کافی تولید کند و کودک از این مواد غذایی بیشترین ضروریات و مفید را دریافت می کند. با این حال ، شیر مادر تمایل به کاهش شدید و همچنین افزایش دارد. عوامل مختلفی ممکن است مسئول این امر باشند.
این افسانه وجود دارد که هر زن دوم توانایی شیردهی ندارد. با این حال ، پزشکان مطمئن هستند: هیچ مادر "غیر شیر" وجود ندارد ، زیرا در یک زن ، طبیعت گذاشته شده از اولین روزهای زندگی برای تغذیه کودک.
شیردهی یک فرآیند فوق العاده پیچیده است که شامل بسیاری از سیستم های بدن است. به عنوان مثال ، فعالیت عصبی بالاتر یک شخص مستقیماً مسئول شکل گیری غریزه مادرانه در یک زن است. سیگنال های فیبرهای عصبی به مغز می روند ، یعنی غده هیپوفیز که وظیفه تولید هورمون ها را بر عهده دارد. هورمون اصلی پرولاکتین است ، به لطف او است که پستان توانایی پر شدن سریع شیر را پیدا می کند. اما اگر یک شکست در هر یک از مراحل رخ دهد ، کل روند شیردهی ممکن است هم به سمت بالا و هم به پایین مختل شود.
دشمنان "رودخانه های شیر" خستگی ، افسردگی ، شکست های عصبی ، استرس هستند. فقط به خود و فرزند خود فکر کنید ، حداقل برای مدتی خودخواه شوید. چنین نگرانی ها و مشکلاتی وجود ندارد که نتوان آنها را کنار زد یا آنها را به دوش عزیزان انداخت. استرس و هورمون مسئول شیر انسان (پرولاکتین) به هیچ وجه ارتباط ندارند ، اما تنش عصبی می تواند به طور قابل توجهی بر هورمون دیگری ، اکسی توسین ، که باعث جریان یافتن شیر از پستان می شود ، تأثیر بگذارد. این مکانیسم بیولوژیکی (اصطلاحاً "رفلکس اکسی توسین") از خروج شیر در شرایط سخت و سخت جلوگیری می کند. در یک مادر بدوی ، در حالی که کودکی در آغوش بود و از خطر فرار می کرد ، جریان شیر ناگهان متوقف شد. در حالت آرام ، جریان شیر از سر گرفته شد. و در زنان مدرن ، با ترس ، تنش ، هیجان و درد ، شیر مسدود شده و خارج نمی شود. اگر مادر پرستار برای مدت طولانی آرام نشود ، رکود رخ می دهد ، شیر می سوزد ، شیردهی محو می شود.
یکی از دلایل کمبود شیر می تواند سزارین ، استفاده از داروهای تسکین دهنده درد هنگام زایمان و داروهایی برای انقباض رحم بعد از زایمان باشد. اما این دلیل نمی شود کودک را روی پستان نگذارید. مکیدن به طور مستقیم انتهای عصبی پوست نوک پستان را تحریک می کند ، این کسانی هستند که سیگنال هایی را به غده هیپوفیز ارسال می کنند که به تدریج با تولید هورمون ها پاسخ می دهند و شیر هنوز شروع به ورود می کند.
روش نامناسب شیردهی همچنین می تواند باعث کاهش شیر شود. اطمینان حاصل کنید که کودک کل هاله نوک پستان را گرفته است ، به طوری که پستان بینی او را فشار ندهد ، به طوری که او بمکد ، لب های خود را محکم به دور خود بپیچد. در ماه اول سعی کنید هرچه بیشتر کودک را تغذیه کنید و اگر در سینه خوابید ، گونه را لمس کرده و از خواب بیدار کنید. سپس کودک سیر می شود و تولید شیر در مقادیر کافی آغاز می شود. اگر زنی دچار درد در اثر پاره شدن و ترک خوردن نوک سینه ها شود ، دلیل بر این نیست که تغذیه را متوقف کرده یا تعداد موارد استفاده را کاهش دهید. با کرم های معالجه کننده و پیوندهای مخصوص سیلیکون در پستان می توانید وضعیت را نجات دهید.
شیر می تواند پس از یک وقفه طولانی در تغذیه ، یک بیماری جدی در یک زن ، و همچنین تحت عمل جراحی پستان (قبل یا بعد از تولد کودک) ناپدید شود. مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی نیز گاهی اوقات باعث کاهش شیردهی می شود. در طول دوره تغذیه ، باید از قرصهای حاوی هورمونهای استروژنیک (جنسیت مرد) خودداری کنید و از داروهای ضد بارداری استفاده کنید که حداقل مقدار فقط یک هورمون زنانه - پروژستروژن را شامل می شود. یا موقتاً به روش جلوگیری از بارداری روی بیاورید.
و مطمئناً ، یک مادر شیرده مانند کودک خود به استراحت خوب ، پیاده روی منظم در هوا ، رژیم غذایی سالم و خواب احتیاج دارد. و سپس همه چیز با شیردهی درست خواهد شد.
