کودک بیش فعال برای بسیاری از والدین مدرن مشکل ساز است. کمبود هورمون های نوراپی نفرین و دوپامین در بدن بر رفتار کودک تأثیر می گذارد ، در نتیجه او نیاز به درمان اصلاحی دارد. شما نباید روی یک نتیجه سریع حساب کنید ، روند درمان طولانی است و ماهها کشیده است ، با این حال ، بدون آن ، سازگاری کودک با شرایط یک موسسه آموزشی بسیار مشکل ساز است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، لازم است که درک کنیم آیا مسئله یک بیماری است یا خیر. تشخیص یک کودک بیش فعال از یک پسر بچه معمولی کار دشواری است ، اما ممکن است. در صورت تشخیص کودک بر این اساس ، تمرکز روی یک فعالیت خاص و اطاعت از والدین برای او واقعاً دشوار است. او س lotالات زیادی می پرسد ، اما نمی تواند منتظر پاسخ آنها باشد. علاقه به بازی هایی که نیاز به پشتکار و توجه دارند حداقل است. این مسئله اصلی است: عدم تمرکز اجازه نمی دهد دانش جدید جذب شود و تحصیل در مدرسه برای کودک یک شکنجه می شود. چنین کودکی حتی نمی تواند آرام روی صندلی بنشیند ، او پاهایش را آویزان می کند ، دستانش را می کوبد ، فیجت و چرخش می کند. در عین حال ، خواسته های او متناقض و ناخودآگاه است ، کنترل رفتار او تقریباً غیرممکن است. استفاده از آرامبخش یا آرامبخش به تنهایی کاملاً ممنوع است. حتی اگر کودک خواب بی قرار دارد ، مشاوره با متخصص مغز و اعصاب لازم است.
گام 2
کودک بیش فعال ، که درمان آن برای مدت طولانی انجام می شود ، نیاز به یک برنامه روزانه مشخص دارد ، بنابراین والدین باید از قبل فکر کنند. تا جایی که دیدن دانش آموزان در برنامه روزمره نوشتن روی دیوار برای دانش آموزان مفید خواهد بود. اگر والدین این وضعیت را به عنوان یک وضعیت داده شده تحمل کنند ، تحمل تحولات را ندارند ، در این صورت برنامه روزانه کودک را تحریک می کند. یک روز برنامه ریزی شده به شما کمک می کند تا بیش از حد هیجان زده نشوید و رفتار کودک را کنترل کنید.
مرحله 3
برای به حداقل رساندن تعداد تعارضات در خانواده ، انتقال به مرحله بعدی کلاسها به تدریج انجام می شود. باید از قبل در مورد خاتمه بازی به کودک هشدار داده شود و از عدم تحریک بیش از حد در طول بازی اطمینان حاصل شود. چنین روش تربیتی سیستم عصبی والدین و شخص کودک را حفظ می کند.
