هر چقدر هم تلخ و دردناک باشد ، این اتفاق می افتد که یک مادر و یا پدر و مادر و گاهی اوقات هر دو والدین دشوار می شوند که به یک باره عاشق پسر خود شوند. چگونه می توان با چنین شرایطی کنار آمد و اشتباه نکرد؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
حداقل لحظه ای تصور کنید که این پسر شما نیست ، بلکه فقط کودکی است که بدون توجه به شرایط ، به دلیل کوچک بودن نیاز به محافظت و گرامی داشت.
گام 2
سعی کنید پسرتان را به عنوان بخشی از عزیز خود ببینید. برای این کار ، در آن لحظه هایی که با کودک خود ارتباط برقرار می کنید ، جفت روح خود را به جای او تصور کنید. تنها با خود باشید ، به این فکر کنید که همسرتان از کودکی چگونه بوده است. اگر احساسات بین شما هنوز از بین نرفته است ، برای شما جالب خواهد بود. از شریک زندگی خود بپرسید که او در کودکی چگونه بود و سعی کنید این خصوصیات را در پسرتان مشاهده کنید. سوال دیگر این است که اگر با شوهرتان زندگی نمی کنید و فرزندتان را به تنهایی بزرگ می کنید.
مرحله 3
در مورد مشکل خود با اقوام یا دوستان صحبت نکنید. اولاً ، بسیاری می توانند شما را از خود دور کنند و ثانیا ، دائماً در مورد این موضوع با دیگران صحبت می کنید ، می خواهید درد قلب را تسکین دهید ، فقط زخم های خود را مسموم می کنید ، زیرا این وضعیت برای همه روشن نیست و همه نمی توانند توصیه های خوبی ارائه دهند …
مرحله 4
اگر یک دختر می خواستید ، اما پسری متولد شد و فقط به همین دلیل به هیچ وجه نمی توانید او را دوست داشته باشید ، هرگز به او نگویید که چرا به جای او به دنیا آمده است. کودک می تواند از همه دنیا غمگین شود ، به طوری که دوست داشتن او حتی دشوارتر خواهد بود.
مرحله 5
تا آنجا که ممکن است با او ارتباط برقرار کنید. سعی کنید او را نه به عنوان یک پسر بلکه به عنوان یک دوست ببینید. سرگرمی های مشترک پیدا کنید. اگر وقت ندارید با او درس بخوانید ، او را در بعضی از بخشهای ورزشی یا دایره ای ثبت نام کنید تا پسرتان توانایی های خود را رشد دهد و در یک تیم احساس رها شدن نکند.
مرحله 6
اگر این پسر از ازدواج اول همسرتان است ، سعی نکنید عشق غیراخلاقی را به تصویر بکشید: کودکان بسیار ظریف احساس جعلی می کنند. سعی کنید با او دوست شوید ، در شرایط برابر صحبت کنید. اگر شما هم فرزند دارید سریعاً به او بیشتر توجه کنید ، در غیر این صورت پسر "بیگانه" اگر ببیند که نسبت به او "سرد" شده اید ممکن است شروع به دمدمی مزاجی کند.
مرحله 7
برای درک این مشکل به روانشناس مراجعه کنید. اول تنها برو شرایط را به روانشناس بگویید. اگر روانشناس خواستار آوردن فرزند یا همسر شد ، آنها را دعوت کنید ، اما دلایل ویزیت را بیان نکنید. ممکن است تقصیر شما برای دوست نداشتن پسرتان آنقدر که فکر می کنید زیاد نباشد.