اولین قدم های مردد کودک چه برای خودش و چه برای نزدیکانش بسیار هیجان انگیز است. بزرگسالان از اولین تلاش خرده ریزها برای تسلط بر مهارت جدید خوشحال می شوند. چگونه می توانید در این زمینه به کودک خود کمک کنید؟ اصلاً ارزش تشویق و ترغیب کودک برای برخاستن دارد؟
در هفت تا هشت ماهگی ، عضلات پاهای کودک از قبل قوی هستند به طوری که او شروع به ایستادن می کند و تکیه گاه را نگه می دارد. کودک روز به روز موفق به ایستادن طولانی تر و قدم های بیشتر می شود. در برخی موارد ، عزم راسخ به او می رسد تا اولین اقدامات خود را بدون حمایت انجام دهد. و این است ، این لحظه است ، کودک ما رفت!
کودک در ده تا دوازده ماهگی به طور مستقل راه می رود. هنگامی که کودک شروع به راه رفتن می کند به عوامل مختلفی بستگی دارد.
- براساس جنسیت: دختران تمایل دارند اولین قدم های خود را زودتر بردارند.
- از آمادگی سیستم عضلانی.
- از درجه تکامل سیستم عصبی مرکزی.
- از پیشرفت مهارت خزیدن.
میل به حرکت در شش تا هفت ماهگی ایجاد می شود. اما این میل جلوتر از رشد جسمی کودک است. بنابراین مطلوب است که در این سن کودک بیشتر بخزد. بار در این حالت ملایم تر خواهد بود.
با استفاده از واکر
هنگام استفاده از واکر ، باید به یاد داشته باشید که مکانیسم حرکت کودک به طور مستقل و با کمک این دستگاه متفاوت است. بنابراین ، یک واکر به پیشرفت مهارت راه رفتن کمک نمی کند.
کودک در حال حرکت در واکر است و از ضربه و جراحات در امان است. به همین دلیل ، ترس از سقوط ایجاد نشده است. کودک در واکر قرار گرفته و انگشتان پا را تحت فشار قرار داده و بدن خود را به قاب تکیه داده و حرکت می کند. با این نوع حرکت ، کودک یاد نمی گیرد تعادل را حفظ کند. وقتی کودک از آنها صرف نظر کند ، خطر کبودی زیادی وجود دارد.
بیشتر از چهل دقیقه پشت سر هم بودن در واکر ارزش ندارد. عضلات کودک هنوز رشد ضعیفی دارند و وقتی خستگی به وجود می آید نمی تواند به تنهایی بنشیند یا دراز بکشد.
استفاده از زمین بازی
در صحنه ، کودک در برابر صدمات محافظت می شود. او می تواند ، حلقه های مخصوص را نگه دارد ، بلند شود ، در امتداد کنار عرصه حرکت کند و عضلات را تمرین دهد. اگر کودک خسته شود ، فرصت نشستن و استراحت در یک موقعیت راحت را خواهد داشت.
اولین قدم ها
اولین قدم های مردد با نحوه حرکت بزرگسالان فاصله زیادی دارد. پاهای کودک در مفصل ران و زانو خم شده و از یکدیگر فاصله دارند. در همان زمان ، پاها با انگشتان پا به سمت داخل هدایت می شوند. دستگیره ها معمولاً به جلو کشیده می شوند تا بتوانند در صورت لزوم پشتیبانی را بگیرند.
کفش
بدون کفش ، کودک احساس حمایت بهتر می کند ، بنابراین در خانه انجام جوراب کاملاً امکان پذیر است. برای قدم زدن در فضای باز چه کفشی انتخاب کنید؟
موادی که از آن کفش ساخته می شود باید نفس بکشد تا پا نفس بکشد. مفاصل مچ پا باید محکم در کفش ثابت باشد در حالی که خود کفش نباید محکم باشد. کفشی را انتخاب کنید که در کف آن خم شود.
نوزادان در اولین قدم های خود ، با انگشتان خود را به زمین می چسبند. بنابراین ، برای جلوگیری از آسیب دیدن انگشتان ظریف ، کفش های انگشت بسته را انتخاب کنید.
