قبل از تولد کودک ، مایع آمنیوتیک محل زندگی وی است. آنها از کودک محافظت و تغذیه می کنند ، بدن در حال رشد را قادر می سازد تا رشد و عملکرد طبیعی داشته باشد. یک جذب و دفع منظم مایعات توسط جنین وجود دارد که به شما امکان می دهد مقدار آن را در سطح نسبتاً ثابت حفظ کنید. اگر این تعادل بر هم بخورد ، پس از آن پلی هیدرامنیوس رخ می دهد. این آسیب شناسی خطری خاص را برای مادر و کودک به همراه دارد.
پلی هیدرامنیوس می تواند خفیف ، حاد و مزمن باشد. شدت و علائم این نوع بیماری ها متفاوت است. گزینه های درمان نیز متفاوت است. پلی هیدرامنیوس متوسط معمولاً به صورت سرپایی درمان می شود و پلی هیدرامنیوس حاد ممکن است به اقدامات اضطراری نیاز داشته باشد و همراه با بستری در بیمارستان باشد. پلی هیدرامنیوز مزمن بیشتر در اواخر بارداری اتفاق می افتد و خطر کمتری دارد ، اما نشان دهنده وجود فرآیندهای التهابی یا عفونت در بدن مادر است.
در بیشتر موارد ، تعیین دلایل ایجاد پلی هیدرامنیوس بسیار دشوار است. اما علل شناخته شده وقوع آن ، کم خونی در جنین ، عوامل مختلف Rh در مادر و کودک ، بارداری چندقلویی ، دیابت شیرین در یک زن باردار ، آسیب شناسی های مادرزادی است که بر تشکیل سیستم عصبی مرکزی و سیستم هضم در بدن تأثیر می گذارد. جنین
علائم بیماری متفاوت است و همیشه برجسته نیست. با پلی هیدرامنیوس متوسط ، آنها به تدریج رشد می کنند و ممکن است مورد توجه قرار نگیرند. برجسته ترین علائم در پلی هیدرامنیوس حاد. در این حالت شکم دچار تنش می شود و حجم آن به طرز چشمگیری افزایش می یابد. درد پرینه ، تورم ، تپش قلب و تنگی نفس ظاهر می شود. شاخص مایع آمنیوتیک ، که با استفاده از سونوگرافی تعیین می شود ، دقیق ترین شاخص برای تعیین پلی هیدرامنیوس است.
شاخص مایع آمنیوتیک شاخص حجم آب در مثانه جنین است. هر هفته از بارداری میزان خاص خود را دارد ، که در جدول IAI منعکس شده است. انحراف در یک جهت یا جهت دیگر نشان دهنده کمبود آب یا پلی هیدرامنیوس است.
پلی هیدرامنیوس برای یک زن باردار می تواند پیامدهای نامطلوبی داشته باشد. خطر تولد زودرس و در نتیجه تولد نوزاد نارس یا غیرقابل تحمل وجود دارد. در 35٪ موارد ، پلی هیدرامنیوس با استفراغ غیرقابل کنترل همراه است که منجر به کم آبی بدن می شود. به دلیل مقدار زیادی مایعات ، جنین ممکن است در موقعیت نادرستی قرار داشته باشد و تنها راه زایمان سزارین است. کشش شدید رحم باعث ضعیف شدن زایمان می شود و همچنین می تواند باعث ایجاد عوارض و ناتوانی در زایمان به تنهایی شود.
پلی هیدرامنیوس نیز به وضعیت نامطلوب ترین حالت بر روی کودک تأثیر می گذارد. نارسایی جفت رخ می دهد و در نتیجه ، هیپوکسی جنین است. پلی هیدرامنیوس ممکن است ناهنجاری های سیستم عصبی مرکزی یا دستگاه گوارش را نشان دهد. اغلب این آسیب شناسی باعث ناهنجاری های دیگر جنین می شود. میزان انحراف بستگی به دلیل ایجاد پلی هیدرامنیوس دارد. اگر علت آن عفونت مادر باشد ، ممکن است کودک نیز آلوده باشد.
هیپوکسی جنین کمبود اکسیژن در بدن است. ممکن است منجر به عقب ماندگی رشد داخل رحمی شود. توانایی سازگاری پس از تولد را کند می کند.
با پلی هیدرامنیوس ، درمان در خانه با داروهای قومی کاملا غیر قابل قبول است. شما باید تحت نظارت یک متخصص زنان و زایمان باشید و دستورالعمل های وی را دقیقاً دنبال کنید. با درمان به موقع و کافی ، بارداری با تولد موفقیت آمیز کودک به پایان می رسد.
