این چیست - تفکر مثبت در تربیت کودکان؟ چگونه می توان آن را عملی کرد؟ به بیان مجازی ، تعریف تفکر مثبت به شرح زیر است: "در مورد آنچه نمی خواهید ، صحبت نکنید بلکه در مورد آنچه می خواهید صحبت کنید."
به عنوان مثال ، بیایید بگوییم شما برای خرید کتاب جدیدی از نویسنده مورد علاقه خود به یک کتابفروشی آمده اید. بعید است که نام تمام کتابهایی را که نیازی به فروشنده ندارید ، لیست کنید ، یا همه کتابهای مشابه را در قفسه ها مرور کنید. به احتمال زیاد دقیقاً کتاب مورد نیاز خود را نام می برید (یا خود را در قفسه می بینید).
بنابراین ، چرا وقتی هر هدفی را در زندگی تنظیم می کنیم (یا سعی در تدوین آن داریم) ، در 90٪ موارد آن را بر اساس اصل "آنچه من نمی خواهم" بنا می کنیم. به جای "من می خواهم لاغر و زیبا باشم" می گوییم "من نمی خواهم چاق باشم". و بدترین چیز این است که ما این مدل رفتاری بسیار منفی را به عنوان یک روش زندگی در فرزندان خود القا می کنیم.
تصور کنید: شما تصمیم می گیرید که درمورد معنای زندگی (یا در عوض ، در مورد نگرش جدی نسبت به زندگی) با کودک خود گفتگوی جدی داشته باشید. به احتمال زیاد ، این یک مونولوگ خواهد بود مانند "فرزند عزیز من! در طول زندگی من ، یک سری اشتباه کردم ، کاری کردم که کاملا می خواستم او انجام دهد. و بالعکس - من آنچه را که می خواستم بیشتر انجام ندادم. من نمی خواهم شما اشتباهات مرا تکرار کنید ، بنابراین تجربه تلخ من را باور کنید و به یاد داشته باشید: هرگز انجام ندهید … (لیست برای صد صفحه ادامه دارد) ، با چنین افرادی برخورد نکنید … (لیست دیگری) ، انجام دهید با … (لیست افراد خاص) ارتباط برقرار نکنید ، و صدها نفر دیگر مانند "نیست". و بقیه اوقات ، او بیشتر از شما چه می شنود؟ درست است: "دست نزن" ، "بالا نرو" ، "نرو" ، "اطراف بازی نکن" … بعدا تعجب نکنید اگر 90٪ "نه" شما تبدیل به یک راهنما برای کودک خود برای عمل: میوه ممنوع شیرین است … و بالعکس - همه شما با تلاش های فوق بشری به 10٪ "باید!" تبدیل خواهد شد به چیزی است که هرگز انجام خواهد شد.
و نه به این دلیل که فرزند شما ، از روی آسیب ، همه کارها را برای کینه توزانه انجام می دهد. به نظر می رسد این کار ساده ، متناقض است ، اما سعی می کنید کودک خود را از اشتباهات نجات دهید ، او را برای نتیجه مخالف برنامه ریزی می کنید. خاصیت روان ما (و به ویژه روان کودک) چنان است که وقتی چیزی برای ما ممنوع است ، غالباً به طور غریزی می خواهیم این ممنوعیت را نقض کنیم. بنابراین ، کودک شما به سادگی با انعکاس ذره "نه" را دور می اندازد ، و در نتیجه ، تمام توجه او دقیقاً معطوف به چیزی است که شما آن را با لجاجت منع کرده اید. حتی برای بزرگسالان دشوار است که "به میمون سفید فکر نکنند" - خصوصاً اگر تصویری با این میمون روزی صد بار جلوی چشمانش دیده شود.
بنابراین ، شما می پرسید - آیا این اصلاً ممنوع نیست؟ چرا ، منع ، البته. پس از همه ، ممکن است اتفاق بیفتد که زندگی او ممکن است به توانایی او در انجام بدون چون و چرا منع شما بستگی داشته باشد.
اما انگیزه اصلی زندگی کودک باید نگرش نسبت به نتیجه مثبت باشد و نه راهی برای "فرار" از اشتباهات و شکست های اجتناب ناپذیر. تحصیلات تنها زمانی سودمند است که کسب دانش یا اساسی ترین مهارت های زندگی بر اساس احساسات مثبت احساس شود و قرار باشد نتیجه مثبتی به دست آورد.
و بهترین روش آموزش برای کودک بازی است. به کودک خود پیشنهاد دهید یک بازی جذاب و جدید "من می خواهم …" انجام دهد و بیاموزید که چگونه وحشی ترین رویا را به واقعیتی زیبا تبدیل کنید.
