شرایطی که نوجوان در خانه زندگی نمی کند و به طور دوره ای از والدین خود فرار می کند ، روانشناسان واکنش دفاعی کودک را در برابر جو نامساعد خانه برای او می دانند. برای حل این مشکل ، باید دلایل فرار را درک کنید و آنها را از بین ببرید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در روند شناسایی دلایل ، عصبانیت به پا نکنید ، کودک را تهدید نکنید و از او استفاده نکنید. بسیاری از والدین به اشتباه معتقدند که اگر وسایل فرزند خود را پنهان کنید و همه جا او را همراهی کنید ، او فرار از خانه را متوقف می کند. چنین فشاری تنها میل وی به زندگی مستقل را تقویت می کند.
گام 2
آنچه اخیراً در روابط خانوادگی تغییر کرده است را تحلیل کنید. اغلب دلیل فرار نوجوانان طلاق والدین یا ظاهر شدن یکی از اعضای جدید خانواده است. وقتی کودک دیگر توجه لازم را نشان نمی دهد ، در کنار او به دنبال او می گردد.
مرحله 3
در خانه شرایط راحتی برای او ایجاد کنید. ارتباط از دست رفته را در قالب مشارکت و ارتباطات مطمئن بازیابی کنید. مشاوره بخواهید ، به او احساس کنید که یک عضو برابر و کامل خانواده است ، که مسئولیت خاصی در قبال او دارد.
مرحله 4
دلیل فرارهای کودک ممکن است نیاز به توجه یا نیازهای انجام هر خواسته ، یک رایانه جدید ، تلفن و غیره باشد. هدف از چنین فرارهای نمایشی یافتن و برگرداندن است ، یعنی بنابراین توجه خود را به نیازهای خود جلب کنید. تمام درخواست های کودک را جدی بگیرید و از تلاش آنها برای به اشتراک گذاشتن احساسات خود با شما غافل نشوید. اگر نمی توانید درخواست او را برآورده کنید ، کلمات مناسب برای توضیحات را پیدا کنید ، اما به هیچ وجه آنها را "رد" نکنید. نوجوانان تمام کلمات بزرگسالان را به معنای واقعی کلمه می گیرند.
مرحله 5
در بعضی موارد ، تمایل کودک به زندگی نکردن با والدین می تواند ناشی از خستگی معمول ، برنامه روزمره باشد. با توجه به ویژگی های دوره نوجوانی ، کودک احساس می کند که باید تلاش خود را انجام دهد ، تا با بزرگسالان هم تراز شود. فعالیت های اوقات فراغت را با هم ترتیب دهید اما سفر خرید یا سفر به این کشور را انجام ندهید. سرگرمی را در آستانه افراط پیدا کنید: با چتر نجات بپرید ، به رودخانه قایق بزنید و به دنبال انواع دیگر گردشگری بروید ، جایی که باید ویژگی های اراده قوی و قدرت بدنی خود را نشان دهید. در آنجا ، کودک ، با غلبه بر مشکلات ، قادر خواهد بود خود را آزمایش کند و خطر آزمایش های کنترل نشده با زندگی خود را درک کند.
مرحله 6
فرار به عنوان تقلید از قهرمان یک فیلم یا رمان می تواند تحقق یابد اگر کودک اغلب از پدر و مادرش بشنود که در سن او شخصی در خصومت شرکت کرده ، بدون پدر و مادر مانده و خانواده خود را تغذیه کرده و غیره. آنهایی که مقایسه یک نوجوان با افراد مستقل تر در سن او ممکن است باعث شود او بخواهد اثبات کند که هیچ چیز بدتر نیست. از چنین جملاتی اجتناب کنید ، آنها به نفع روند آموزشی نیستند ، بلکه برعکس.
مرحله 7
محافظت بیش از حد یا برعکس ، فشار بیش از حد نیز به فرار کودک از والدین کمک می کند. به او درجه آزادی خاصی بدهید: او به فضای شخصی و چیزهایی که فقط متعلق به خودش است حق دارد. شما نمی توانید کودکی را در این سن دشوار با الزامات بالا و غیر عملی ارائه دهید ، به عنوان مثال همیشه در مدرسه ، در ورزش و سایر فعالیتها از همه جلوتر باشد. و حتی بیشتر از این - شما نمی توانید او را به دلیل عدم رعایت برخی شرایط خاص به شدت مجازات کنید.
مرحله 8
گاهی اوقات ، بیماری های عصبی مانند صرع می تواند دلیل زندگی نکردن یک نوجوان در خانه باشد. اگر می خواهید شرایط راحتی برای کودک خود ایجاد کنید و او همچنان از خانه فرار می کند ، با یک متخصص مغز و اعصاب تماس بگیرید. و اگر نمی توانید علت فرار را مشخص کنید ، برای مشاوره با یک روانشناس مشورت کنید.
