کهولت سن نه تنها باعث خردمندتر شدن افراد می شود. افراد در حال ضعف هستند ، عادت ها ، سلیقه ها و شخصیت آنها تغییر می کند ، کمتر احتمال دارد مصالحه کنند. اما والدین همیشه پدر و مادر خواهند ماند و پس از ورود به گروه افراد مسن ، به توجه و احترام فرزندان خود نیز احتیاج خواهند داشت و بدون دریافت آنها ، رنج خواهند برد و همچنان نگران خواهند بود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
توجه والدین خود را محروم نکنید. در سنین پیری ، غیبت او بیش از هر زمان دیگری احساس می شود ، زیرا حلقه اجتماعی افراد مسن کاملاً باریک است و علایق آنها همچنان به خانواده خودشان معطوف است. اگر جدا زندگی می کنید ، نه تنها تماس بگیرید ، بلکه بیشتر اوقات به والدین خود سر بزنید.
گام 2
از والدین خود مشاوره بخواهید ، در مورد زندگی آنها با آنها صحبت کنید - این واقعاً می تواند برای شما مفید باشد. با گفتگو با والدینتان قلب به قلب ، عشق و احترام خود را به تجربیات خود نشان می دهید.
مرحله 3
تا جایی که می توانید جدا از والدین خود زندگی کنید و والدین شما نسبتاً سالم هستند و نیازی به مراقبت ویژه ندارند. افراد مسن به سختی به مکان جدیدی عادت می کنند و دلایل تحریک و درگیری شما که به طور دوره ای هنگام زندگی مشترک ایجاد می شود ، بسیار کمتر خواهد بود.
مرحله 4
از خانه والدین خود مراقبت کنید. به آنها کمک کنید تا خانه را مرتب و دنج نگه دارند. تا آنجا که ممکن است آن را برای سالمندان راحت کنید.
مرحله 5
به والدین خود کمک کنید تا مشغول کار خود باشند تا وقت کمتری برای آبی پوشان پیر داشته باشند. اگر با هم زندگی می کنید ، با کودکان کمک می کنید ، کارهای ساده انجام می دهید ، این ممکن است مربوط به خانه داری باشد. برای والدین در هر سنی مهم است که احساس کنند به آنها احتیاج دارند و با مسئولیت های خود کنار می آیند مهم است.
مرحله 6
سعی کنید با والدین خود نزاع نکنید - آنها را در چیزهای کوچک تغییر نخواهید داد و دعوا بر سر مسائل اساسی می تواند تا حد زیادی بر سلامتی و وضعیت روانی آنها تأثیر بگذارد که در نهایت شما را نگران خواهد کرد. انجام این کار کاملاً دشوار است ، اما آرامش در خانواده ارزش آن را دارد.
مرحله 7
مراقب سلامتی والدین خود باشید. به شکایات آنها گوش فرا دهید. سعی کنید به طور دوره ای با آنها به پزشک مراجعه کنید.
