آموزش پیش دبستانی: اهداف و اهداف

فهرست مطالب:

آموزش پیش دبستانی: اهداف و اهداف
آموزش پیش دبستانی: اهداف و اهداف
Anonim

کودکان پیش دبستانی بسیار پذیرا هستند. آنها دوست دارند چیزهای جدید یاد بگیرند ، می خواهند آنچه بزرگترها می توانند یاد بگیرند ، نه اینکه پیر شوند. و بسیار مهم است که این ولع مصرف ایجاد شود ، به کودک این فرصت داده شود که به طور کامل در همه جهات رشد کند.

آموزش پیش دبستانی: اهداف و اهداف
آموزش پیش دبستانی: اهداف و اهداف

آموزش پیش دبستانی - اهداف اصلی

جهات اصلی آموزش پیش دبستانی کودک ، رشد فرهنگی ، روانشناختی ، جسمی و اجتماعی است. یعنی هدف از تربیت قبل از مدرسه رشد کودک در تمام پارامترهای شخصی است. و وقتی کودک مثلاً حروف را یاد می گیرد - در چهار یا پنج سالگی) خیلی مهم نیست. نکته اصلی این است که او به دانش ، مهارت و توانایی جدید علاقه مند شود.

این زمینه های آموزش کودک است که در م institutionsسسات آموزشی پیش دبستانی - کودکستان در اولویت است. وظیفه اصلی مربیان و مربیان ، آموزش عمومی رشد است. این باید رشد کامل جسمی و روانی نوزادان را تضمین کند.

و همچنین اهداف آموزش پیش دبستانی ، می توان ایجاد راحتی ذهنی را یادآوری کرد ، بدون آن رشد کامل روانشناختی کودک غیرممکن است. و تعلیم و تربیت اخلاقی و میهنی ، که برای کاشتن عشق و احترام به والدین در فرزند کودک طراحی شده است - اول از همه ، برای بستگان و دوستان. این بنیادهایی است که متعاقباً به کودک امکان می دهد توانایی محافظت و قدردانی از خانه ، خیابان ، مدرسه ، طبیعت و همه موجودات زنده را پیدا کند. این اهداف همچنین منجر به وظایفی می شود که معلمان در پرورش کودک پیش دبستانی برای خود تعیین می کنند.

وظایف اصلی در آموزش پیش دبستانی

چندین وظیفه اصلی برای اطمینان از رشد و تربیت کامل کودک زیر هفت سال وجود دارد. این معرفی کودکان به سبک زندگی سالم ، ایجاد یک خودآگاهی مثبت از کودک ، اطمینان از سلامتی عاطفی او ، فعالیت تحریک کننده ، کنجکاوی و تلاش برای بیان خلاقانه خود است. این همچنین ایجاد مهارت در برقراری ارتباط با همسالان و بزرگسالان ، شناسایی و رشد توانایی های کودک است. اینها وظایف متداولی است که نه تنها مربیان مهد کودک ، بلکه والدین کودک نیز باید آنها را دنبال کنند.

همچنین وظایف محدودتری در آیین نامه استاندارد مربوط به یک م educationalسسه آموزشی پیش دبستانی بیان شده است. این موارد عبارتند از: حفاظت از زندگی ، تقویت وضعیت روحی و جسمی کودک ، پرورش احترام به حقوق و آزادی های بشر ، اصلاح (در صورت لزوم) نقص در رشد جسمی و روانی کودکان ، تعامل با خانواده ها به منظور ارائه مشاوره یا کمک روش. به والدین

نگرش وظیفه شناسانه نسبت به اجرای این وظایف از طرف مربیان مهد کودک و اطرافیان کودک در خانه ، رشد کامل روانی و جسمی کودک را فراهم می کند و او را برای زندگی در مدرسه بزرگ تر می کند.

توصیه شده: