مرز بین داستان و فریب کجاست؟ دلیل دروغگویی کودکان چیست؟ شاید به این دلیل است که کودک می خواهد از آنچه هست بهتر به نظر برسد. یا ترس او را به این کار سوق می دهد. یا شاید کودک شما فقط از بزرگسالان تقلید می کند.
یک کودک 4 تا 5 ساله از مهد کودک به خانه می آید و یک داستان باورنکردنی را می گوید که فقط برای ناهار از آنها شیرینی خورده شده است. اگر او را باور نکنید بسیار جدی و آزرده است. او مطمئن است که راست می گوید. این یک فریب نیست ، بلکه خیالی است که کودک برای واقعیت می گیرد. و مهم نیست که هر چند وقت یک بار او داستان های باورنکردنی می گوید ، بزرگسالان بلافاصله واقعیت را از داستان متمایز می کنند. و به رerیاپرداز کوچک سرزنش نکنید ، ناگهان یک قصه گو عالی از او رشد می کند.در سالهای مدرسه ، دروغ گفتن در کودکان کیفیت کاملاً دیگری به خود می گیرد. در این سن ، داستان و واقعیت دیگر اشتباه گرفته نمی شوند. آنها برای رسیدن به چیزی تقلب می کنند. مرد حیله گر می فهمد که جرمش لزوماً مجازات خواهد شد و سعی می کند فریب بخورد ، تا از خود محافظت کند: "من پنجره را نشکنم" ، "من نمی دانم چه کسی این کار را کرده است". یا حتی بدتر ، او در تلاش است تا تقصیر را به گردن شخص دیگری بیندازد: "پتیا کتاب را پاره کرد". چه اتفاقی برای پتیا خواهد افتاد و چرا او باید مسئول جرم شخص دیگری باشد ، دروغگو اهمیتی نمی دهد. کودک ارتباط زیادی با سایر کودکان برقرار می کند و به منظور بهبود وضعیت اجتماعی خود تقلب می کند. او واقعیتی را که فکر می کند او را بالاتر از دیگران قرار می دهد ، ارائه می دهد و می گذارد: "من به زودی یک دوچرخه جدید می خرم" ، "من یک کامپیوتر بهتر از شما دارم" ، "پدر من ثروتمندترین است" کودکان برای جلوگیری از کار ناخواسته تقلب می کنند: "من باید تکالیف خود را انجام دهم - من به دنبال نان نمی روم" ، "من نمی توانم به مدرسه بروم - سرم درد می کند." البته دیر یا زود فریب فاش می شود. و این جایی است که والدین باید هرچه بیشتر درایت نشان دهند. کودک را به دروغ سرزنش نکنید ، سعی کنید بسیار محتاط باشید تا بفهمید چرا به فریب رفته است. توضیح دهید که چرا او اشتباه می کند. و به این فکر کنید که آیا کودک خود را خیلی سخت تنبیه می کنید ، چرا او از شما می ترسد؟ پس از رسیدن به بلوغ ، کودکان نیز برای اینکه از مراقبت های والدین دور شوند ، شروع به دروغ گفتن می کنند. کنترل بیش از حد ، نقض مرزهای فضای شخصی ، نوجوان را وادار به متوسل شدن به فریب می کند. این بسیار خطرناک است. کودک می تواند در یک داستان ناخوشایند قرار بگیرد ، شروع به مصرف مواد مخدر کند ، مرتکب جرمی شود. والدین باید درک کنند که کودک بزرگ شده و به درجه خاصی از آزادی احتیاج دارد. این به حفظ اعتماد شما و فرزندتان کمک می کند ، او به شما دروغ نمی گوید و شما قادر خواهید بود اوضاع را کنترل کنید و نکته اصلی که باید بخاطر بسپارید این است که کودک از رفتار والدین خود کپی می کند. اگر خانواده شما روابط اعتماد خوبی داشته باشند ، کودک فقط "برای خوب" دروغ می گوید. به عنوان مثال ، او هرگز نخواهد گفت که هدیه را دوست ندارد ، اما لبخند می زند و تشکر می کند.
