یکی از م componentsلفه های مهم یک خانواده شکل ظاهری فرزندان است. از این مرحله به بعد ، والدین مسئولیت ها و دردسرهای زیادی دارند. وظیفه تربیت کودکان نیز بر دوش آنها است.
توجه
احترام به شخصیت فرزند خود را به عنوان پایه و اساس تربیت فرزند خود قرار دهید. او از سنین جوانی حق اظهار نظر در مورد مسائل کلی خانواده را دارد. حتی اگر مجبورید کاری را به روش خود انجام دهید ، دقیقاً در مورد اشتباه فرزندتان توضیح دهید. بنابراین او یاد خواهد گرفت که باید با نظرات دیگران حساب کند. در همان زمان ، او درک خواهد کرد که در حال شنیدن است.
هنگام برقراری ارتباط با فرزند خود ، سعی کنید موقعیت "کنار" ، نه "بالا" یا "پایین" کودک را انتخاب کنید. این به شما کمک می کند از مواردی مانند خودخواهی و دیکتاتوری جلوگیری کنید. موقعیت "کنار" به کودک امکان می دهد درک کند که والدین شریک زندگی هستند و نه فقط بزرگسالانی که عقاید خود را تحمیل می کنند.
در آموزش ، دوره های بحران رشد کودکان را در نظر بگیرید. این کار ایجاد رابطه با آنها را برای شما آسان می کند.
هرگز فرزند خود را با فرزند آشنایان یا دوستان مقایسه نکنید. کودکان در ابتدا همه به ترتیب متفاوت هستند ، آنها توانایی ها ، مهارت ها ، خلق و خوی و غیره متفاوت دارند. شما نمی توانید یک معیار را برای همه اعمال کنید ، در غیر این صورت کودک شما ممکن است عقده های حقارت پیدا کند.
مقایسه موفقیت های کودک - امروز با موفقیت های قبلی - مجاز است. بنابراین می توانید پویایی توسعه آن را در یک جهت یا جهت دیگر مشاهده کنید.
اگر دو یا چند فرزند دارید ، با آنها یکسان رفتار کنید. توجه و عشق خود را به طور مساوی توزیع کنید. به این ترتیب ، فرزندان نسبت به یک خواهر یا برادر ، که می تواند در آینده نقش بدی در روابط آنها داشته باشد ، کینه نخواهند داشت.
یک مسئولیت
پدر و مادر بودن یک کار مسئولیت پذیر است. پس از تصویب برخی قوانین رفتاری در خانه ، لازم است که این قوانین از سوی کودکان دنبال شود. در عین حال ، شرایط لازم برای نوزادان باید برای همه اعضای خانواده یکسان باشد. در غیر این صورت ، کودکان دروغ گفتن و مانور بین بزرگسالان را یاد می گیرند.
وقتی از کودک چیزی می خواهید ، خودتان این خواسته خود را برآورده کنید. بنابراین شما یک مثال شخصی برای کودک خواهید گذاشت که هم بزرگسالان و هم کودکان باید از قوانین پیروی کنند.
به یاد داشته باشید تا زمانی که کودک به سن بلوغ نرسد ، شما مسئول اعمال او هستید. هنگام تربیت فرزند پسر یا دختر ، سعی کنید آنها را وادار کنید که قوانین رفتاری و هنجارهای جامعه ای که در آن زندگی می کنید را یاد بگیرند.
در حالی که به طور نامحسوس روند کار را کنترل می کنید ، در موارد خاص به کودک آزادی دهید. این به رشد استقلال و مسئولیت او کمک می کند. علاوه بر این ، سازگاری با زندگی مستقل بیشتر برای او آسان تر خواهد بود.
سلامتی فرزندان خود را کنترل کنید ، دانش ابتدایی در مورد حفظ خود را به آنها بیاموزید. سعی کنید مهارت های کمک های اولیه را به آنها بیاموزید. این دانش در شرایط خاص می تواند بسیار ارزشمند باشد.
