روند تربیت کودک از زمانی شروع می شود که کودک هنوز خیلی جوان است. اما حتی در این سن ، کودک از قبل فرزند خود را درک کرده و ارزیابی می کند. چگونه کودک خود را به درستی آموزش دهیم؟
روند آموزشی باید به گونه ای تنظیم شود که الزامات با یکدیگر مغایرت نداشته باشند و والدین نیز به همان خط رفتاری پایبند باشند.
پیوستگی رمز موفقیت است
مادر نباید اجازه دهد یک مربی سختگیر باشد و پدر نیز یک همراه خوش اخلاق باشد. کودک نباید کورکورانه از بزرگسالان اطاعت کند ؛ دلیل هر نوع ممنوعیتی باید توضیح داده شود. باید بین "نه" و "خوب" مرز مشخصی وجود داشته باشد. توصیه می شود که هیچ منع دائمی وجود نداشته باشد ، زیرا محدودیت در هر موقعیتی بر رفتار کودک تأثیر منفی می گذارد.
برنامه روزمره ثابت
کودکانی که به رژیم خاصی عادت کرده اند رفتار بسیار آرام تری دارند. کودک باید به توالی خاصی از فعالیت ها عادت کند: به عنوان مثال ، صبحانه-پیاده روی-خواب. عدم رعایت این رژیم منجر به هوی و هوس های غیرضروری می شود ، یک برنامه خواب از دست رفته ، که در نهایت بر خود والدین تأثیر منفی می گذارد. تغییرات در برنامه روزانه شما باید به تدریج و تا حد ممکن با احتیاط انجام شود.
اطاعت بدون مشاجره
روند آموزشی یک خدمت سربازی نیست و کودک تابع والدین خود نیست ، بنابراین توبیخ های سخت و دستورهای بی چون و چرا رابطه قابل اعتماد و گرمی با کودک ایجاد نمی کند.
با این حال ، اطاعت هنوز لازم است. برای این ، لازم است که کودک از سنین پایین معنی کلمه "باید" را به درستی درک کند. نباید با آن به عنوان یک هوی و هوس بزرگسال یا تهدید رفتار کند. این صرفاً یک ضرورت است که نمی توان از آن اجتناب کرد.
تکالیفی که کودک دریافت می کند باید تا حد امکان روشن و خیلی پیچیده باشد. اگر او درک کند که هیچ کس این وظیفه را برای او انجام نمی دهد و هیچ کس فراموش نمی کند ، در این صورت احتمال اعدام به طور قابل توجهی افزایش می یابد. و البته ستایش بهترین انگیزه است.
