نوجوانی نه تنها کودکان ، بلکه والدین آنها را نیز غافلگیر می کند. نوجوان واقعاً از تغییراتی که برایش اتفاق می افتد مطلع نیست. و والدین آماده درک او به روشی جدید نیستند. همه اینها منجر به این واقعیت می شود که تماس قبلی کودک و والدین از بین رفته و نوجوان به درون خود رها می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
سعی کنید روی ویژگیهای مثبت کودک خود تمرکز کنید و او را اغلب ستایش کنید. از تعریف و تمجید صرف نظر نکنید ، زیرا همانطور که می دانید ، "ستایش الهام بخش" است. کودک نوجوان خود را تحسین کنید حتی اگر فکر می کنید کودک می تواند کار یا کار بهتری انجام دهد.
گام 2
خود را مهار کنید تا به طور ناخواسته نوجوان را سرزنش نکنید. در این سن ، کودکان بیش از حد نسبت به اظهار نظر انتقاد می کنند. ادعایی که از لبان شما فرار کرده می تواند منجر به عواقب جدی شود: یک نوجوان شروع به "باد دادن" خود می کند و انواع و اقسام افکار منفی را در خود ایجاد می کند ، به همین دلیل متعاقباً ممکن است عقاید و عقاید پایین به وجود آید.
مرحله 3
درمورد زندگی فرزند خود محجوب باشید. اما به یاد داشته باشید: بدون علامت گذاری! انتقاد و یادداشت برداری دشمنان رابطه شما با کودک نوجوانتان هستند!
مرحله 4
سعی کنید برای فرزندتان یک دوست واقعی شوید. اگر موفق شوید "کلید طلایی" را برای کودک بزرگ خود پیدا کنید ، می توانید اطمینان حاصل کنید که پسر یا دختر با شما بسیار صریح رفتار می کنند ، که به نوبه خود به شما فرصت می دهد اقدامات کودک را اصلاح کنید و از او محافظت کنید نفوذ بد.
مرحله 5
تمام مکالمه ها و آموزه ها با کودک نوجوان شما فقط باید با لحنی دوستانه انجام شود! اگر احساس می کنید که اوج تنش عاطفی در حال افزایش است ، مکالمه را به زمان فروکش احساسات موکول کنید. به یاد داشته باشید ، قبل از شروع صحبت با کودک نوجوان خود ، باید تماس چشمی برقرار کنید.
مرحله 6
تجربیات زندگی خود را با فرزند خود در میان بگذارید. با این حال ، به هیچ وجه کل بار اشتباهات او را به دوش نکشید ، زیرا این امر می تواند منجر به این واقعیت شود که نوجوان در آینده قادر به حل مشکلات بوجود آمده به تنهایی نخواهد بود.