نوجوانی یکی از چالش برانگیزترین رشد کودک است. والدین در تلاش برای برقراری ارتباط با کودک بالغ ، بسیاری از اعصاب خود را از دست می دهند. گاهی اوقات با خروج کودک از خانه پایان می یابد و والدین را با تاریک ترین افکار تنها می گذارد. چنین عزیمت هایی فریاد ناامیدی است. و اگر نگران آنها نباشید ، همه چیز می تواند بسیار بد پایان یابد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، تماس دوستان نزدیک او را بررسی کنید. نوجوانان معمولاً می ترسند به جایی نروند. آسانترین راه برای یافتن آنها از دوستان یا اقوام است. اگر دوستان پسر هم سن او ، ممکن است آنها محل حضور فرزند شما را ندهند ، پس شما باید با والدین آنها تماس بگیرید. قطعاً ارزش ندارد که این ژست را بدون مراقبت بگذارید.
گام 2
مخاطبین شبکه اجتماعی پسر را کاوش کنید. به طور کلی ، روانشناسان توصیه نمی کنند مکاتبات کودک با همسالان را انجام دهید. اما در شرایط بحرانی ، این مجاز است. در صفحه کودک در شبکه اجتماعی می توانید همفکران بالقوه او را که در شرکت آنها وقت می گذراند ، پیدا کنید.
مرحله 3
اگر بارها و بارها خروج پسرتان تکرار می شود ، یک کارآگاه استخدام کنید و هر بار نمی توانید او را به تنهایی پیدا کنید. این یک مورد بسیار شدید است و ارزش دارد که فقط در شرایط دشوار به آن متوسل شوید. اطمینان حاصل کنید که کودک وقت خود را در فروش مواد مخدر ، نه در آموزش فرقه ها و نه در شرکت های بد سپری نمی کند. فقط در مورد این مرحله به او نگویید ، در غیر این صورت خطر از دست دادن اعتماد به نفس را به طور کامل کاهش می دهید.
مرحله 4
روی اوضاع روانشناختی در خانواده کار کنید. علاوه بر اقدامات کاملاً سازمانی برای یافتن کودک گمشده ، ریشه یابی مسئله نیز مهم است. نوجوانان تنها در صورتی از خانه خارج می شوند که والدینشان بحران رشد نوجوانان را اشتباه درک کنند. این بحران در این واقعیت آشکار می شود که یک نوجوان می خواهد با خود به عنوان یک بزرگسال رفتار کند ، اما در عین حال منابع شخصی خود را برای یک زندگی مستقل ندارد. بهترین پاسخ والدین در برابر بحران نوجوانی ، پذیرفتن بزرگ شدن پسر است. و در یافتن منابع برای استقلال بیشتر کمک کنید. در ادامه زندگی با پدر و مادرش ، پسر می تواند به تنهایی درآمد کسب کند ، به عنوان مثال برای بازی های رایانه ای یا وسایل شیک. فقط دادن پول و ادامه کنترل هر مرحله از کودکان چاره ای نیست.
