به نظر می رسد که کودکان بزرگسال اغلب متفاوت هستند ، نه آنچه والدین آنها مخفیانه دیدن آنها را آرزو می کنند. و این در مورد اشتباهات تربیتی نیست. به احتمال زیاد ، هر کس مسیر خاص خود را دارد ، شغل ، خوشبختی و توهم نیز از راه خود است. چگونه آن را در ذهن خود جای دهید؟ وقتی به آن فکر کردید ، پس منابع کافی برای رفتن از انکار به پذیرش دارید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به این واقعیت فکر کنید که فرزند شما در حال حاضر فردی بالغ و مستقل است ، زیرا در انتخاب خود آزاد است. البته بچه ها بدون توجه به سنشان بچه می مانند. اما این وظیفه درونی شما است که آنها را رها کنید و اجازه دهید بزرگ شوند.
گام 2
به این فکر کنید که چقدر شبیه هستید و چقدر متفاوت هستید. شباهت به دلیل رابطه شما طبیعی خواهد بود. اما تفاوت های زیادی وجود خواهد داشت: افکار ، نیازها ، انگیزه ها بین والدین و فرزندان متفاوت خواهد بود. و بنابراین ، حتی در موقعیت های مشابه ، می توانید کاملاً مخالف تصمیم بگیرید.
مرحله 3
درک کنید که یک زندگی وجود دارد - هم برای کودک و هم برای شما ، و شما نمی توانید آن را برای کودک زندگی کنید. با کمال میل می توانید انتخاب درستی برای او انجام دهید ، و او را از خطاها و ناامیدی نجات دهید - این یک خواسته طبیعی والدین است. اما تنها درصورتی مناسب است که کودک شما کاملاً ناتوان باشد. در موارد دیگر ، توصیه می شود به کودکان آموزش داده شود تا به اندازه کافی با مشکلات ارتباط برقرار کنند ، تصمیم گیری کنند و مسئولیت آنها را بپذیرند.
مرحله 4
به تجربه خود مراجعه کنید. آیا آن را ارزشمند و منحصر به فرد می دانید؟ حال تصور کنید که هر شخصی خود را استثنایی جلوه دهد. فرزند شما صادقانه معتقد است که شما هرگز نمی توانستید جای او باشید ، هرگز آنچه را که او تجربه می کند تجربه نکردید ، حتی اگر از آتش ، آب و هر چیز دیگری عبور کرده باشید. و حتی اگر به نظرتان برسد که شما هم همین قضیه را داشته اید.
مرحله 5
سعی کنید دنیا را از چشم کودک خود ببینید. این مسأله به سختی تسلط بر یک سیاره کاملاً متفاوت ، با مفاهیم ، شرایط و ذهنیت متفاوت است. اما سعی کنید تمام عواملی را که در دوران جوانی شما نبوده و در سن فرزندانتان است در نظر بگیرید. به انگیزه های شخصی که انتخاب می کند پی ببرید. به چه چیز هدایت می شود و چه چیزی را تجربه می کند؟ در این شرایط ، شما به احتمال زیاد متفاوت عمل می کنید ، روی مقادیر و شاخص های مختلف تمرکز می کنید.
مرحله 6
ارزش ها و اعتقادات خود را تجدید نظر کنید. اغلب ، پذیرش انتخاب فرزندان به دلیل وابستگی به افکار عمومی ، گرایش به "صحت" ، احساس اهمیت هیپرتروفیک ، عزت نفس با مشکل روبرو می شود. صادقانه به این سوال پاسخ دهید ، رابطه شما با فرزندتان در کجای سیستم ارزش شما قرار دارد؟ و با توجه به اینکه بی پایان نیست ، واقعا چه چیزی در زندگی مهم است؟
مرحله 7
و مهمترین س yourselfال را از خود بپرسید: آیا این شخص پس از چنین انتخابی فرزند شما را متوقف کرد؟ آیا او را کمتر دوست داشتی؟ تمام گذشته مشترک شما ، کودکی و علاقه او به شما از بین رفته است؟ شاید شما هم اکنون با یک انتخاب روبرو شده باشید. کدام انتخاب باعث آرامش خاطر و هماهنگی در خانواده شما می شود؟
