این باور نسبتاً گسترده که زنان برخلاف مردان می توانند بدون رابطه جنسی خوب عمل کنند بسیار اشتباه است. البته ، غلبه بر تمایل برای نمایندگان جنس جوان آسان تر است ، اما عدم وجود صمیمیت طولانی مدت نه تنها بر رفتار یک زن ، بلکه همچنین بر ظاهر او تأثیر می گذارد.
ابتدا بیایید چند نمونه از رفتار را بیان کنیم.
اول ، تحریک پذیری و عصبانیت. این اولین نشانه کمبود رابطه جنسی است. فرد به دلیل کمبود هورمون - اندورفین - تحریک پذیر می شود. این هورمون در حین رابطه جنسی آزاد می شود. بدون آن ، هر دو زن و مرد خشم خود را به سمت دیگران خالی می کنند.
ثانیا ، او دائماً بیمار است. مشخص شده است که رابطه جنسی میزان آنتی بادی های ضد ویروسی را بیش از 30 درصد افزایش می دهد ، به این معنی که شخصی که زندگی جنسی منظمی دارد از ایمنی قوی تری برخوردار است.
سوم ، او تسکین دهنده های درد می نوشد. این نکته تا حدی از نکته دوم پیروی می کند ، اما علاوه بر همه چیز ، اکسی توسین و استروژن در حین رابطه جنسی آزاد می شود - آنها درد کسل کننده ای دارند.
چهارم ، فراموشی. به لطف رابطه جنسی ، خون بهتر از اکسیژن اشباع می شود و سپس وارد مغز می شود - این به بهبود حافظه و تمرکز کمک می کند.
پنجم ، بدنامی آنچه را دوست دارید بگویید ، اما رابطه جنسی به افزایش عزت نفس کمک می کند. در غیاب آن ، یک زن به دنبال نقص در خود است.
حالا چند نکته در مورد تغییر شکل ظاهری.
اول اینکه ، او خواب کافی نداشت. یک زن ، با غیبت طولانی مدت رابطه جنسی ، می تواند برای مدت طولانی شب پرتاب کند و چرخش کند. این به دلیل کمبود هورمون اکسی توسین است.
در مرحله دوم ، التهاب پوست. هورمون پروژسترون باعث تسکین پوست صورت از آکنه می شود. این هورمون به طور فعال در حین رابطه جنسی تولید می شود.
سوم ، قدیمی است. در حین رابطه جنسی ، کلاژن نیز تولید می شود ، که پوست را صاف تر و لمس می کند.