آیا کودک گریه می کند؟ اولین واکنش مادر این است که او را تحویل بگیرد ، حتی پس از اینکه از سیر شدن او راضی شد ، پوشک خشک است و به نظر نمی رسد محرک خارجی وجود داشته باشد. آن را حداقل به خاطر سکوت در خانه بردارید. اما آیا ارزش انجام آن را دارد؟ حتی 2-3 دهه پیش ، اکثر متخصصان اطفال جواب منفی می دادند. آنها تکرار می شدند و همیشه آماده بودند که به مادربزرگ ها توصیه کنند: "کودک به دستان عادت می کند ، خراب می شود …"
امروزه ، نظر پزشکان اطفال ، معلمان و روانشناسان کودک به طرز چشمگیری تغییر کرده است: تحویل گرفتن کودک بخصوص وقتی که چنین نیازی دارد امکان پذیر و حتی ضروری است.
همه والدین می دانند که اگر کودک را گریه کنید به سرعت آرام می شود. و کودک بزرگ شده آگاهانه شروع به درخواست بازوهای خود می کند. چرا او به آن نیاز دارد؟ چه چیزی به او می دهد؟ درک آنچه در مورد کودک اتفاق می افتد به والدین بی تجربه کمک می کند تا در این مورد تصمیم بگیرند. کودک که نه ماه در رحم است ، عادت دارد مادر خود را در کنار خود احساس کند ، ضربان قلب مادرش برای او طبیعی است. به همین دلیل است که به خصوص در ابتدا ، او در آغوش خود احساس آرامش می کند.
تماس لمسی با مادر احساس امنیت در کودک ایجاد می کند و این به سازگاری با محیط جدید برای او کمک می کند. کودک به چنین تماسی احتیاج دارد و او با در دسترس ترین راه - با گریه به آن دست می یابد. هنگامی که مادر کودک را در آغوش خود نگه می دارد ، فاصله بین کودک و صورت مادر 30-40 سانتی متر است که برای سیستم بینایی نوزاد بهینه ترین حالت است. در عین حال ، فراموش نکنیم که صورت انسان برای کودک بسیار بیشتر از یک شی object برای تفکر است.
بچه های کمی بزرگتر دوست دارند در اتاق حمل شوند ، چیزی نشان دهند و بگویند. کودک به شما نیاز دارد تا اطلاعات جدیدی در مورد دنیای خارج از تختخواب یا زمین بازی بدست آورید ، یعنی با کمک شما ، او نیاز خود را به تجربیات جدید برآورده می کند. اما نیاز اساسی کودکی که می خواهد او را در آغوش بگیرد ، البته نیاز به تماس عاطفی است. هر فردی در کودکی باید توجه و محبت کافی از مادر داشته باشد. کودکانی که در دوران نوزادی و سنین پایین احساس تنهایی را تجربه کرده اند ، از نظر عاطفی رشد نکرده ، عقب مانده ، ناامن رشد می کنند و این بهترین تأثیر را در کل زندگی آینده آنها نخواهد داشت.
بنابراین ، در آغوش مادر ، کودک فرصت های بیشتری برای رشد روانی-عاطفی پیدا می کند. حتی می توانید بگویید کودک حق دارد از والدینش بخواهد او را در آغوش بگیرند. این را به او انکار نکنید. مادری که می ترسد کودک خود را خراب کند ، اول از همه به راحتی خود فکر می کند ، بدون اینکه به نیازهای واقعی کودک اهمیت دهد. کودکان کوچک را می توان در آغوش شما گرفت و باید آنها را گرفت ، زیرا برای آنها این بهترین اثبات است که دنیای اطراف قابل اعتماد است و آنها خودشان مورد نیاز و محبوب هستند.
مطمئناً برای مادری که کارهای روزمره منزل او را درگیر می کند ، کودک در آغوش او ناراحتی های خاصی ایجاد می کند. اما زمان صرف شده با کودک نباید از دست رفته تلقی شود - در مورد احساسات مثبتی که خود مادر هنگام برقراری ارتباط با کودک دریافت می کند را فراموش نکنید.
