گریه شدید کودک می تواند به دو دلیل عینی و ذهنی ایجاد شود. چه کودک افتاده باشد ، چه ترسیده باشد و چه آزرده شده باشد ، مهم است که به او کمک کنید تا آرام شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
کودک خود را به آرامی در آغوش بگیرید. نیازی به غر زدن یا لیس زدن نیست ، فقط کافی است کودک را برای مدتی محکم نگه دارید. بگذارید او حمایت ، مراقبت ، محافظت شما را احساس کند. تماس لمسی به شما کمک می کند تا پس از آسیب جسمی یا شوک روحی سریعتر پیش بروید. البته این فقط در مورد حوادث نسبتاً جزئی اعمال می شود و نه در مواردی که سلامت کودک در معرض خطر باشد.
گام 2
با تنفس کودک خود سازگار شوید. یک ریتم بگیرید و هماهنگ با آن نفس بکشید. سپس به تدریج آرام تر ، عمیق تر ، با آرامش بیشتری نفس بکشید. کودک ناخودآگاه شروع به آرامش و همچنین استنشاق و بازدم تدریجی می کند.
مرحله 3
هنگامی که کودک گریه را متوقف کرد ، در مورد وضعیت صحبت کنید. فقط با صدای بلند بگویید چه اتفاقی افتاده است. این باعث می شود کودک آسیب دیدگی را راحت تر تشخیص داده و با آن کنار بیاید. شما باید لحن خنثی خود را حفظ کنید و از سخنان قدردانی یا بحث به خصوص با توجه به اقدامات کودک خودداری کنید.
مرحله 4
تجزیه و تحلیل وضعیت می تواند بعداً انجام شود ، زمانی که کودک کاملاً آرام شده است. در مورد آنچه می توان انجام داد برای جلوگیری از یک وضعیت ناخوشایند یا کاهش عواقب منفی حادثه صحبت کنید.
مرحله 5
چندین نکته مهم دیگر در رفتار بزرگسالان وجود دارد. لحن آرام داشته باشید. میزان اتفاقات را نپذیرید. پس از ناراحتی کودک ، نگویید اوضاع مزخرف است. بنابراین شما فقط کودک را از خود بیگانه می کنید. در عوض ، نشان دهید که واکنش او را درک کرده و می پذیرید. اما در اینجا نیز مهم است که در این کار زیاده روی نکنید و مبالغه نکنید.
