به نظر می رسد که نوزاد تازه متولد شده شما بسیار خیرخواه بوده و کاملاً نگران نیست که چه کسی در کنار او است. مادربزرگ ها ، پدربزرگ ها ، همسایگان - همه متعلق به حلقه افراد "معتمد" بودند. اما این فقط تا شش ماه بود. بعد از این تاریخ مهم ، ناگهان متوجه شدید رفتار کودک در حضور غریبه ها بسیار محتاطانه است.
از این پس انواع مهمانان ، پزشکان و حتی فروشندگان ناخوانده می توانند مشکل جدی برای شما ایجاد کنند. کودک شروع به ترس از حضور آنها می کند ، از مادر یا پدر درخواست دست می کند و حتی با صدای بلند و بلند گریه می کند. در واقع ، این یک آزمایش جدی هم برای والدینی است که از چنین رفتاری کودک خود ضرر می کنند و هم برای کودک.
مسئله این است که این دوره در رشد هر کودک اجتناب ناپذیر است. پس از شش ماه ، کودک شما شروع به شناسایی چهره های آشنا و ناآشنا می کند. بدیهی است آن دسته از افرادی که غالباً در نزدیکی او خواهند بود و در زمره کسانی خواهند بود که از آنها ترسی نخواهد داشت. تعجب نکنید اگر فرزندتان هنگام حضور پدربزرگ و مادربزرگ که بیش از سه هفته او را ندیده است ، گریه می کند.
می پرسید چه باید کرد؟ به هر حال ، چنین وضعیتی برای سلامت روان کودک ناخوشایند و خطرناک است. و اینکه والدین چگونه نگران این موضوع هستند ، بهتر است نگوییم! برای شروع ، در چنین شرایطی باید آرام شوید و هوشیارانه حوادث رخ داده را ارزیابی کنید. اگر کودک شما کاملاً سالم است و فقط به ظاهر افراد ناآشنا واکنش دردناکی نشان می دهد ، موارد زیر را انجام دهید.
از ترس کودک کوچک خود سرزنش یا انتقاد نکنید. کودک به روشی کاملاً طبیعی سعی می کند به شما نشان دهد که این شخص به دلایلی از نظر او ناخوشایند است. علاوه بر این ، کودک شما یاد می گیرد که از خود دفاع کند ، زیرا هنوز نمی داند که در کنار مادرش ، هنوز افرادی هستند که او را آزرده نمی کنند. شما نباید این جملات را بگویید: "آیا شرم نمی کنی!" یا "بیا ، گریه را متوقف کن و با مادربزرگت (پدربزرگ ، خاله) روی بازوها بنشین!"
کودک نوپای خود را مجبور نکنید با شخصی که از او می ترسد تماس بگیرد. در این حالت ، شما باید قبل از هر چیز به سلامت و راحتی روانی کودک خود فکر کنید. سعی کنید با درایت به اقوام و دوستان خود توضیح دهید که کودک شما هنوز آماده ارتباط خیلی نزدیک با آنها نیست. اگر آنها افراد محتاط و منطقی باشند ، می توانند این را درک کنند.
خودت نترس شرایطی وجود دارد که ارتباط با غریبه ها اجتناب ناپذیر است. به عنوان مثال مراجعه به کلینیک کودکان. بسیاری از کودکان در برابر پزشکان محلی با گریه ، جیغ ، هیستریک واکنش نشان می دهند. با این حال ، اعتراف کنید که خودتان هم از کنار گذاشتن این بازدیدها بیزار نیستید ، زیرا از کودکی از افراد با کت سفید می ترسید. کودک قطعاً روحیه شما را احساس خواهد کرد و حتی ترس بیشتری خواهد داشت.
از مردم پرهیز نکنید. ممکن است فکر کنید از آنجا که کودک از غریبه می ترسد ، پس بازدید از چنین مکان هایی ارزش ندارد. این درست نیست ، زیرا کودک خود را به فوبیای طولانی مدت محکوم می کنید. حتماً با او به مغازه ها ، زمین های بازی و یک مرکز توسعه بروید. بگذارید مهمانان نیز به شما مراجعه کنند. فقط یک فاصله مشخص را رعایت کنید و هر بار که به کودک خود نشان می دهید در آنجا هستید و او در سلامت است.
بیهوده نگران نباشید. به زودی این سن می گذرد و کودک شما به فرزندی خوش مشرب تبدیل می شود. اما قطعاً باید در این زمینه به او کمک کنید. صبور باشید و موفق خواهید شد!
