مدتهاست که روانشناسان دریافته اند که ترتیب تولد و تعداد کل فرزندان یک خانواده بر شخصیت آنها تأثیر دارد. تربیت فرزند تنها ویژگی های خاص خود را دارد.
آنچه یک کودک تنها از روابط خانوادگی می آموزد
یکی از اشتباهات اصلی در تربیت فرزند تنها در یک خانواده تمایل به محاصره او با مراقبت بیش از حد و محافظت از او در برابر هرگونه مشکل است. علی رغم نیت های خوب اولیه ، این وضعیت پیامدهای ناگواری دارد. اما کودک یک فرد بالغ آینده است که باید بتواند به طور مستقل در این جهان وجود داشته باشد.
یک درجه مراقبت ناکافی منجر به شکل گیری یک درماندگی آموخته شده در کودک می شود که کودک قبل از کوچکترین مشکل تسلیم شود. سپس والدین به راحتی به کمک می آیند و کودک فرصتی برای تفکر در مورد شرایط به خود نمی دهند.
با بالغ شدن ، چنین شخصی بر شخصیت های مستقل و مستقل تر انگلی می زند. او مسئولیت زندگی خود را به همه آنها منتقل می کند ، زیرا نمی داند چگونه از راه دیگری وجود داشته باشد. اغلب این افراد دمدمی مزاج و خواستار هستند ، زیرا آنها به موقعیت ممتاز خود در خانواده عادت کرده اند.
کودکان تنها با بهره گیری از موقعیت خود ، دستکاری های ماهر می شوند.
گاهی اوقات در سنین بلوغ ، این کودکان نسبت به مراقبت ناکافی اعتراض می کنند ، که این امر وضعیت را کاملاً تغییر می دهد. این امر باعث تحریک توسعه لوب های پیشانی می شود که وظیفه برنامه ریزی و پیش بینی مهارت ها را دارند. در این حالت ، کودک به عنوان فردی که با زندگی مستقل سازگار است ، از هر فرصتی برای ورود به بزرگسالی برخوردار است.
ویژگی های سازگاری اجتماعی
ترس برای تنها کودک می تواند منجر به انزوای اجتماعی شود. والدین ترجیح می دهند کودک را در دسترس خود بگذارند تا اینکه او را با همسالان خود بفرستند. برای کودکان ناامن ، این یک اشتباه مهلک است که می تواند آنها را در جامعه کودکان طرد کند.
عدم داشتن مهارت ارتباطی با سایر کودکان به موقع ، چنین کودکی در آینده شروع به اجتناب از تعامل خود می کند. در بزرگسالی ، جامعه پذیری ضعیف مشکلات جدی به همراه می آورد. دنیای مدرن نیازمند ارتباط و دانش روانشناسی انسان است ، در حالی که قربانی انزوای اجتماعی مالک این امر نیست و اغلب از تلاش می ترسد.
انتظارات والدین از یک فرزند تنها غالباً بیش از حد است. آنها او را تشویق می کنند تا در همه چیز بهترین باشد. بعد از چنین شخصی ، کل زندگی او برای درک عدم موفقیت کافی است ، احساس گناه به دلیل برآورده نکردن انتظارات.
قرار گرفتن در دایره بزرگسالان باعث تحریک رشد گفتاری می شود ، واژگان اغلب مملو از مفاهیمی است که فراتر از سالها دشوار است. این واقعیت اصولاً بر رشد ذهنی تأثیر می گذارد. اغلب این کودکان سرگرمی های خلاقانه زیادی دارند و در بزرگسالی حرفه خلاقانه را انتخاب می کنند.
