در روند تربیت ، والدین مهارتهای لازم ادب و برقراری ارتباط را در کودکان ایجاد می کنند ، موارد خوب و بد را توضیح می دهند ، اما نکته مهم دیگر آموزش نظم و مسئولیت به کودک است. فقط با تنبیه اشتباه نکنید ، نظم و انضباط روشی است برای اصلاح رفتار کودک شما بدون داد زدن و پرخاشگری.
دستورالعمل ها
مرحله 1
یک برنامه روزمره مشخص ایجاد کنید و سعی کنید به آن پایبند باشید. کودک باید بداند که بعد از شنای عصرانه ، خواب دنبال می شود و بازی های پر سر و صدا نیست - پیشرفت. برنامه روزمره احساس پایداری و آرامش را در کودک القا می کند. کارهای روزمره معمول خود را بدون دلیل مهم خراب نکنید ، در غیر این صورت کودک شروع به دمدمی مزاجی می کند ، زیرا شما قبلاً یک بار امتیاز داده اید ، به این معنی که دوباره این کار را انجام خواهید داد.
گام 2
از غیرممکن ها نپرسید. شما باید مطمئن باشید که کودک قادر است دستورالعمل های شما را دنبال کند. ارائه خواسته هایی به کودکان که نمی توانند آنها را برآورده کنند ، باعث آزار و اذیت روان کودک می شود و همچنین وضعیت تعارض ایجاد می کند. مطمئن شوید که کوچولوی شما کارهای ساده منزل را انجام می دهد یا مراقبت از حیوان خانگی را به او بسپارید ، بنابراین کودک احساس مهم بودن و مسئولیت پذیری می کند.
مرحله 3
مرزهای مجاز را مشخص کنید. الزامات و محدودیت های منطقی و عادلانه را تعیین کنید ، کودک باید بداند که چه رفتاری قابل قبول یا غیرقابل قبول است ، بنابراین می توانید از احساس بی عدالتی کودک که کودک در هنگام مجازات به خاطر اشتباهات و اشتباهات یا نوعی رفتار ناشایست تصادفی تجربه می کند ، اجتناب کنید.
مرحله 4
در اعمال خود آرام و مطمئن باشید. کودکان بلافاصله تردیدهای والدین خود را احساس می کنند و از آن سو take استفاده می کنند. عصبانیت ، نافرمانی و عصیان آشکار همه آزمون قدرت و مقاومت والدین است. اگر والدین فریاد بزنند یا علائم ضعف دیگری از خود نشان دهند ، کودک به سادگی از دیدن آنها به عنوان رهبرانی قابل اعتماد و قابل اعتماد دست می کشد. خونسردی خود را حفظ کنید و تسلیم تحریکات نشوید ، مهم است که با نظم و انضباط بیش از حد نکنید ، بالاخره عشق و مراقبت باید در وهله اول باشد.
مرحله 5
با فرزندان خود وقت بگذارید ، با آنها ارتباط برقرار کنید ، زیرا اغلب نافرمانی و تمایل به انجام همه کارها علی رغم والدین فقط نشانه این است که کودکان از عشق و توجه کافی برخوردار نیستند. به کودکان نزدیک باشید ، آنها را در زندگی راهنمایی و راهنمایی کنید. کودکان نوپایی که از کودکی با این رشته آشنا هستند ، سازگاری و تحمل موقعیت های ناخوشایند زندگی بسیار راحت ترند.
