ارگاسم چیزی بیش از اوج تحریک جنسی نیست ، که نه تنها توسط یک زن (همانطور که معمولاً طبق کلیشه های رایج اعتقاد بر این است) ، بلکه توسط یک مرد نیز قابل دستیابی است. این کلمه از زبان یونان باستان ترجمه شده است ، به معنای "آتش از اشتیاق" است.
منشأ ارگاسم را می توان با تأثیر مکانیکی بر مناطق فرسای بدن انسان توضیح داد ، که معمولاً در هنگام مقاربت رخ می دهد. همچنین موارد شناخته شده ای وجود دارد که یک زن یا مرد به ترتیب و بدون تحریک آنها ، اوج احساسات جنسیتی را با تحریک شدید دستگاه تناسلی دریافت کرده اند. در طول ارگاسم ، وضعیت داخلی بدن به تغییرات قابل توجهی منجر می شود. فشار خون ، همراه با ضربان قلب ، به طور قابل توجهی افزایش می یابد و به مقادیر بالا می رسد. در نتیجه ، تمام سلولهای بدن انسان بسیار سریعتر از مواد مفید اشباع می شوند ، که منجر به قرمز شدن آشکار سطح پوست صورت و همچنین قفسه سینه می شود. ارگاسم مرد با افزایش انقباضات عضلانی ، مدت زمان مشخص می شود که چندین ثانیه است. به اصطلاح "احساسات غیر قابل توصیف" کوتاه مدت و اوج هستند. برای زنان ، تعداد انقباضات از 4 تا 22 با فاصله 0.7-0.8 ثانیه متغیر است ، و تعداد قله ها می تواند به طور قابل توجهی بیش از جنس مخالف باشد. در طول تاریخ مطالعه چنین پدیده ای مانند ارگاسم زن ، 3 نوع مشخص شده اند: واژن ، کلیتورال و رحم. متخصصین جنسیت استدلال می کنند که هر 3 این نوع حق زندگی دارند ، اما نمی توانند برای هر زن قانونی باشند. این باورها هنوز اثبات نشده و همچنین رد شده است ، زیرا همه اینها را می توان یک دیدگاه ذهنی دانست. اگر نظریه های دانشمندان را در نظر بگیریم که یک نوع ارگاسم یا این نوع را جدا می کنند ، می توانید اختلاف نظر مستقیم داشته باشید. به عنوان مثال ، برخی از متخصصین جنسیت استدلال می کنند که مناطق اروژن زایی واژن وجود ندارد ، بر خلاف برخی دیگر ، که این موضوع را رد می کنند ، با اشاره به ظاهر محلی احساسات ناشی از ارگاسم.
