جامعه ما به گونه ای تنظیم شده است که طبق تعریف ، فقط یک مادر باید از کودک تازه متولد شده مراقبت کند و در مرحله اولیه ، پدر در حاشیه است. در واقع ، این یک اشتباه بزرگ است که تقریباً همه زوجین مرتکب می شوند.
شما باید به تدریج پدرتان را عادت دهید تا از همان روزهای اول به او کمک کند. توصیه می شود این کار را با دقت انجام دهید ، بدون سرزنش و شکایت ، زیرا ظاهر کودک نه تنها برای یک مرد یک اتفاق خوشایند است ، بلکه یک شوک خاص است. در این دوره ، او غرق در احساساتی است که از شادی ، عشق و لذت تا جدا شدن و حتی سردی را شامل می شود.
برای اینکه شوهرتان در تربیت کمک کند ، باید به او توضیح دهید که بدون او کنار آمدن با بار انباشته برای شما دشوار است و به استراحت نیاز دارید. اما در عین حال ، فراموش نکنید که شوهر نیز خسته است ، و شما باید نه با شکایت و سرزنش ، بلکه منحصراً با محبت رفتار کنید. همچنین نیازی نیست که بلافاصله او را بخاطر همه موارد مربوط به مراقبت از کودک سرزنش کنید ، زیرا در ابتدا مردان به دلیل شکنندگی و کمبود کودک از گرفتن کودک در آغوش می ترسند.
مشکل دیگری که می تواند بوجود آید این است که تمام توجه نزدیکان و دوستان به مادر و کودک معطوف می شود ، در حالی که پدر در حاشیه است. در همان زمان ، خیلی اوقات یک مادر توسط مادران یا مادربزرگ ها از کودک دفع می شود با عباراتی که او را در توانایی هایش شک می کند: "می توانی او را ول کنی" ، "می توانی او را کثیف کنی" ، "از خیابان آمدی و می توانید او را آلوده کنید. " موافقت می کنم ، این اشتیاق نمی افزاید و مرد ترجیح می دهد خودش را کنار بکشد. پس از آن ، نیازی به تعجب و شکایت نیست که شوهر با کودک کمک نمی کند - شما خود کمک را قبول نمی کنید.
برای اینکه شوهر شروع به کمک کند ، نیازی نیست که بلافاصله چیزهای "کثیف" مانند تغییر پوشک را روی او بریزید ، باید با اقدامات دلپذیر شروع کنید - راه رفتن با کودک ، استحمام ، لالایی قبل از خواب. علاوه بر این ، مرد کار می کند و خسته می شود و پس از بازگشت به خانه می خواهد کمی قبل از روز کار آینده استراحت کند ، و کار جدیدی را شروع نمی کند.
اشتباه دیگری که زنان معمولاً مرتکب می شوند این است که پس از اینکه مرد در فعالیت مراقبت از نوزاد متعهد شد ، زنان چندین ساعت کودک را با پدر تنها می گذارند. و در این زمان ممکن است اتفاقی بیفتد که مادران به آن عادت کرده اند و باعث تعجب و ترس آنها نخواهد شد ، اما برای پدر یک شوک واقعی خواهد بود. زمان غیبت را به تدریج افزایش دهید.
اگر مردی مرتکب اشتباه شد ، به هیچ وجه او را سرزنش نکنید ، از عملکرد او انتقاد نکنید ، بلکه نشان دهید چه کار می کند و چگونه اشتباه می کند ، در صورت لزوم ، آن را با شوخی همراه کنید. انتقاد شوق و اشتیاق را در کسی بر نمی انگیزد و فقط دافعه را برمی انگیزد.
درگیری پدر نباید به ترک محدود شود ، او همچنین باید کودک را بزرگ کند و تمام جوانب والدین باید از قبل مورد بحث قرار گیرند. این امر به ویژه در مورد آنچه می توان برای کودک انجام داد و آنچه مجاز نیست ، صادق است ، به طوری که در آینده هیچ مشاجره ای در حضور او وجود ندارد. بحث و جدال منجر به این واقعیت خواهد شد که مرد به سادگی از مطرح کردن این مسئولیت سر باز می زند و این مسئولیت را به عهده شما می گذارد ، و این کاملا اشتباه است ، زیرا هر دو والدین باید تأثیر مثبتی در رشد شخصیت داشته باشند.
در پایان ، می خواهم بگویم که روند معرفی پاپ به مراقبت و تربیت کودک باید تدریجی و با استفاده از محبت و به هیچ وجه سرزنش ، شکایت و هیستریک باشد. فقط در این صورت به هماهنگی خواهید رسید و نه به کودک و نه به روابط خانوادگی آسیب نمی رسانید.
