وقتی بارداری بیش از چهل هفته است ، مادران باردار کمی نگران می شوند. اما این هیجان زودرس است: همه زنان به موقع زایمان را شروع نمی کنند. کودک می تواند کمی زودتر یا کمی دیرتر به دنیا بیاید.
بارداری که بیش از چهل هفته به طول می انجامد ، بیشترین علاقه را در بستگان و دوستان مادر باردار برمی انگیزد. آنها شروع به نشان دادن اضطراب می کنند ، و زن را با توصیه هایی در مورد تسریع در زایمان آزار می دهد ، به همین دلیل نگرانی ها و ترس های او فقط تشدید می شود.
همانطور که برای چهل هفته ، این دوره بسیار مشروط است. زایمان ممکن است زودتر یا دیرتر آغاز شود ، اما در این زمان است که نباید نگران باشید.
چه مدت بارداری به تأخیر می افتد؟
واقعیت به تعویق افتادن بارداری را می توان در یک دوره 42 هفته ای بیان کرد. کودک متولد شده علائمی از بلوغ پس از زایمان خواهد داشت: روانکاری وجود ندارد ، استخوان های جمجمه صاف شده ، درزها و فونتانل ها بسیار باریک است ، پوست خشک و لکه دار است ، کف دست و پا چروک خورده است تأخیر در تولد ، 5-4٪ از افراد دیگر را تشکیل می دهد.
دلایل طولانی شدن به طور کامل شناخته نشده است - این ممکن است ویژگی های وضعیت ایمنی ، وضعیت جفت ، بیماری های التهابی باشد.
خطر فشار بیش از حد
با بارداری طولانی مدت ، تغییرات اصلی در جفت رخ می دهد ، که بر وضعیت کودک تأثیر می گذارد. نارسایی جفت می تواند منجر به هیپوکسی جنین شود. در یک جنین بعد از موعد ، حساسیت به کمبود اکسیژن افزایش می یابد - به این دلیل که درجه بلوغ مغز زیاد است. اگر جفت نتواند اکسیژن کافی برای کودک فراهم کند ، ممکن است به یک بیماری جدی مبتلا شود - حتی گاهی ممکن است منجر به مرگ شود. اما این خیلی کم اتفاق می افتد.
صاف شدن استخوان های جمجمه باعث می شود تا سر کمتر با کانال تولد سازگار شود و این باعث افزایش آسیب به هنگام تولد می شود. یک جنین ممکن است دچار عارضه ای به نام آسپیراسیون مایع آمنیوتیک شود که همان احتباس آب در ریه ها است.
هنگام "راه رفتن" ، زایمان می تواند با زایمان ضعیف پیچیده شود ، احتمال خونریزی افزایش می یابد. دوره بارداری پس از موعد نیاز به نظارت مداوم دارد که باید در یک بیمارستان زایمان انجام شود.
لازم است هم شرایط کودک ارزیابی شود و هم اینکه تاریخ تولد به درستی چگونه محاسبه شده است. در بیشتر موارد ، پس از 41 هفته ، بستری شدن در بیمارستان توصیه می شود - بیمارستان زایمان وضعیت مادر ، جنین را ارزیابی می کند و همچنین سوال از روش زایمان ، آماده سازی برای زایمان را تعیین می کند. کاردیوتوکوگرافی روزانه ، سونوگرافی ، داپلرومتری هر سه روز انجام می شود. اگر زایمان نمی خواهد خود به خود شروع شود ، پزشکان پیشنهاد می کنند که آن را با دارو تحریک کنند.
