وقتی زایمان طبیعی غیرممکن است ، تنها یک راه وجود دارد - سزارین. این یک روش جراحی است که به موجب آن کودک از طریق برشی در شکم از رحم خارج می شود.
هر عملیاتی یک خطر است. اما در مورد نجات یک زن یا کودک ، این خطر توجیه پذیر است. اگرچه ، در مقایسه با زایمان طبیعی ، خطر سلامتی چندین برابر است.
علائم جراحی
سزارین برنامه ریزی شده در صورت انجام:
1. چاق هستید.
2. نزدیک بینی شدید. در این حالت خطر از دست دادن بینایی (جدا شدن شبکیه) وجود دارد.
3. لگن باریک.
4. ناهنجاری های رحم و واژن.
5. موقعیت نادرست جنین.
6. شکل شدید سمیت دیررس.
7. دیابت شیرین یا درگیری Rh.
پس از شروع زایمان ، ممکن است به شما سزارین فوری داده شود. در صورت انجام:
1. فعالیت زایمان ضعیفی وجود دارد حتی پس از مصرف داروهای تحریک کننده.
2. هیپوکسی جنین و درهم تنیدگی بند ناف.
امروزه چنین عملیاتی به دو روش انجام می شود: تحت بیهوشی عمومی یا با کمک بی حسی اپیدورال (مسکن درد از طریق کانال نخاعی تحویل می شود). روش دوم معمول تر است زیرا شما هوشیار هستید و می توانید بلافاصله کودک را ببینید.
خطر برای کودک
در حین عمل کودک به هیچ وجه رنج نمی برد. ممکن است مشکلات تنفسی جزئی ایجاد شود ، اما کودک تحت نظر پزشکان قرار می گیرد. در موارد نادر ، جراح می تواند کودک را با چاقوی جراحی لمس کند ، اما تمام آسیب ها به زودی بهبود می یابند.
درست است ، عقیده ای وجود دارد که سازگاری کودک با محیط کار برای کودک دشوارتر خواهد بود. از این گذشته ، برای تولد او نیازی به هیچ تلاشی نبود.
روند بهبودی پس از سزارین
روند بهبودی پس از جراحی همیشه طولانی تر است. همه توصیه ها در مورد فعالیت بدنی ، تغذیه و غیره شما از دکتر خود دریافت خواهید کرد
در ابتدا در محل برش احساس درد خواهید کرد. اما این درد معمولاً پس از چند هفته فروکش می کند. برای شما مسکن تجویز می شود. علاوه بر این ، شما دائماً در مورد کودک دچار مشکل خواهید شد و درد به نظر شما یک چیز ساده است.
آنتی بیوتیک ها معمولاً برای جلوگیری از عفونت تجویز می شوند. اما مواردی از وقوع آنها در محل برش ، در دستگاه ادراری وجود دارد یا التهاب رحم مشاهده می شود. ممکن است تب و خونریزی شدید داشته باشید. در این صورت بلافاصله با پزشک مشورت کنید.
در نیمی از موارد ، پس از سزارین ، چسبندگی (نوارهای بافت اسکار) ایجاد می شود. ممکن است ناخوشایند باشند زیرا منجر به عدم تحرک اعضای بدن می شود. اما شکل گیری آنها به نحوه دوختن بافت توسط جراح بستگی دارد.
