والدین فرزندان خود را طور دیگری تربیت می کنند. کسی شدت و اطاعت را صحیح می داند ، کسی با یادآوری کودکی ناخوشایند خود ، آزادی زیادی را به فرزند خود می دهد. هر رویکردی موافق و مخالف است. اما مهمترین چیز در رابطه با کودکان آموزش بدون مجازات است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
والدینی که فرزندشان را هر از گاهی تنبیه می کنند و نه تنها به این دلیل که او را می ترسانند به او آسیب می رسانند. این ترس دروغهای کودکانه به وجود می آورد ، خودباوری ، بی رحمی را در انسان کوچک به وجود می آورد. به جای پشیمانی و درک درستی که از عملکرد خود دارید ، احساس کینه ، عصبانیت و تحریک در او ایجاد می کنید. با تصور اینکه در کودکی تنبیه شده اید ، مورد ضرب و شتم قرار گرفته اید و هیچ اتفاق وحشتناکی برای شما نیفتاده خود را معذور نگذارید. مجازات بدنی از هر نوع در خانواده را کاملاً ممنوع کنید.
گام 2
مواقعی وجود دارد که اعصاب والدین خسته و تحریک شده پس از یک روز کاری فقط تسلیم می شوند. و از بین بردن کنترل خود ، خود را با یافتن یک گزینه آزار دهید ، بسیار دشوار است. با این حال ، حتی روحیه بد شما نباید در کودک شما تأثیر بگذارد. اگر ناگهان به کودک خود برخورد کردید ، حتماً از او عذرخواهی کنید. مهم نیست که او می فهمد یا نه. سعی کنید برای فرزندتان توضیح دهید که دقیقاً چه چیزی شما را ناراحت کرده است. بهتر است زمانی که احساس می کنید اعصاب شما در حد مجاز است ، مراحل را به تعویق بیندازید. آرام باشید ، یک فنجان چای بنوشید ، به اتاق دیگری بروید ، پای خود را بزنید و فقط پس از آن سعی در خلاصه کردن کنید.
مرحله 3
به طور معمول ، سبک تربیت فرزندان به خصوصیات شخصی والدین بستگی دارد. این بدان معنی است که شما می توانید نحوه ارتباط با فرزند خود را تغییر دهید. به یاد داشته باشید که تعداد زیادی از "نباید" اهمیت ممنوعیت را از دست می دهد. به کودک خود آزادی بیشتری بدهید. پس از همه ، شما بدون شک آرزوی سلامتی برای او دارید ، می خواهید او به عنوان یک فرد خودکفا و مستقل بزرگ شود ، تا در زندگی به موفقیت برسد. سپس در الزامات خود تجدیدنظر کنید ، حق کودک برای رشد خود و انتخاب را تشخیص دهید. سعی کنید همه مهارها را به حداقل برسانید. "نه" - انجام کارهایی که برای زندگی و سلامتی خطرناک است ، تحمیل درد ، بدرفتاری با اشیا. "نکن" کاری است که می توان انجام داد ، اما تحت شرایط خاص. به عنوان مثال ، با صدای بلند فریاد بزنید ، بدوید ، بپرید و …
مرحله 4
به موجب طبیعت ، کودکان نمی توانند برای مدت طولانی ساکت بنشینند ، آنها باید حرکت کنند ، همه چیز را در اطراف کشف کنند. برای یک کودک نوپا خیلی پر سر و صدا ، سعی کنید کمی استراحت کنید. او را به نشستن روی صندلی و تفکر دعوت کنید. تا حوصله اش سر نرود ، موسیقی آرام را روشن کنید یا کتاب بدهید. باور کنید ، صدای جدی و جدی پدر یا مادر می تواند بسیار تأثیرگذارتر از مجازات یا ضرب و شتم باشد. هنگام خواندن افسانه ها و سایر آثار ادبیات کودکان برای کودک خود ، با او درباره اقدامات خوب و بد قهرمانان صحبت کنید ، توجه کودک را به آنچه نافرمانی منجر می شود جلب کنید.
مرحله 5
سعی کنید تا حد ممکن با آرامش نسبت به اعمال ناخواسته کودکان واکنش نشان دهید ، در صورت امکان متوجه آنها نشوید. روی کارهای خوب تمرکز کنید ، و با ستایش سخاوتمند باشید. با این کار می توانید رفتار مثبت را در ذهن کودک تقویت کنید. در خانه یک دفتر یا پوستر بر روی دیوار داشته باشید که هر روز در آن و شما و کودک در آن یادداشت می کنید. اگر رفتار تقریبی داشته باشد ، با لبخند یا خورشید لبخندی بکشید ، مرتکب جرم شده است - یک لبخند غمگین یا ابر. اگر در پایان هفته تصاویر خنده دار بیشتری وجود دارد ، به کودک پاداش دهید. برای رفتار بد ، می توانید او را به تماشای کارتون یا شیرینی محدود کنید. هنگامی که کودکان نتایج اعمال خود را می بینند ، می آموزند که آنها را بهتر کنترل کنند.
مرحله 6
وقتی کودک بزرگ شد ، به مدرسه می رود ، تحصیل و ارتباط با همسالان برای او برجسته می شود. در این دوره ، راهنمایی های دلسوز و توجه والدین در این موارد برای وی بسیار مهم است.در زندگی فرزندتان سهم فعال داشته باشید ، به او در قالب بازی ، محافظت ، حمایت ، شوخی ، مشاوره محرمانه ، خواسته ها کمک کنید. با کمک به یک فرد در حال رشد در سیستم پیچیده روابط انسانی ، قدرت والدین خود را تقویت می کنید. کودک می فهمد والدین در قبال جامعه در قبال او مسئول هستند. او به دنبال جلب رضایت و احترام شما است ، زیرا متوجه است که این مسئولیت نه تنها به معنای کمک نیست بلکه به الزام پیروی از قوانین نیز اشاره دارد.
