غالباً می بینیم که چگونه یک کودک اشتباه می کند ، می بینیم کجا و چگونه این کار را به درستی انجام دهیم. معمولاً ما بلافاصله می دویم تا به این موضوع اشاره کنیم ، سعی می کنیم کمک کنیم. اما آیا چنین کمک هایی برای آموزش سخت کوشی و استقلال کودک مفید است؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
خود را سن کودک خود بدانید. سعی کنید تصور کنید که تسلط بر عمل جدید برای او دشوار است. اکنون ، در بزرگسالی ، برای شما آسان است که بند کفش خود را ببندید ، منظم غذا بخورید یا زیبا بنویسید. اما به یاد داشته باشید که چه مدت در حال مطالعه این موضوع هستید. لطفا توجه داشته باشید - این برای کودک شما دشوار است. به کار و تلاش فرزند خود احترام بگذارید.
گام 2
لازم نیست توجه کودک را به اشتباهات معطوف کنید. غالباً خود کودک آنها را کاملاً می بیند و می شناسد. و از نظرات شما فقط ناراحت خواهد شد و یا حتی از انجام این عمل امتناع می ورزد.
مرحله 3
به یاد داشته باشید که در نتیجه یادگیری ، کودک نه تنها بر مهارت خاصی تسلط دارد. او همچنین یاد می گیرد که با مشکلات کنار بیاید ، از روند یادگیری لذت می برد (یا بالعکس - احساسات منفی). والدین باید نه تنها بر تسلط کودک بر یک عمل یا مهارت بلکه بر سایر نتایج یادگیری نیز تمرکز کنند: سخت کوشی و پشتکار کودک ، احترام متقابل شما نسبت به یکدیگر و غیره.
مرحله 4
اگر از شما خواسته نمی شود ، در مشاوره و پیشنهادات کمک نکنید. وقتی کودک خودش با اشتیاق به کاری مشغول است ، با او دخالت نکنید. اگر لازم بداند خودش به شما رجوع می کند. وقتی در حاشیه هستید ، برای فرزند خود پخش می کنید ، "من معتقدم که موفق می شوی."
مرحله 5
لیستی از کارهایی که کودک شما می تواند انجام دهد تهیه کنید (با درجات مختلف موفقیت). این را یک اصل قرار دهید و هرگز در این امور دخالت نکنید. در عین حال ، بدون توجه به نتیجه و تعداد اشتباهات ، تلاش های فرزندتان را در انجام این کارها ارزیابی کنید. این لیست را به مرور گسترش دهید. بنابراین استقلال و سخت کوشی را به فرزند خود یاد خواهید داد.
