تقریباً قبل از هر مسافرت ، گاهی اوقات شخص دچار حالت عجیبی می شود ، در حالی که از یک طرف ، هنوز برای ترک فاصله بسیار زیاد است و از طرف دیگر ، زمان کافی برای انجام کار مهم وجود ندارد. از این حالت اغلب "نشستن روی چمدان ها" یاد می شود.
چرا روی چمدان ها بنشینیم؟
سفر به ندرت خود به خود اتفاق می افتد: معمولاً زمان آماده سازی ، برنامه ریزی ، خرید بلیط ، بسته بندی وسایل و حتی تهیه غذا برای سفر وجود دارد. با ترس از تأخیر تأخیر ، مردم غالباً آماده هستند تا خیلی زودتر از زمان مناسبی آنجا را ترک کنند. پس از آن است که وقتی همه چیز برای عزیمت آماده است ، حالت به اصطلاح "چمدان" به وجود می آید ، اما برای حرکت خیلی زود است. با این حال ، حال و هوای سفر دیگر به شخص فرصت انجام تجارت فعلی را نمی دهد - از نظر ذهنی او در راه است. متأسفانه ، این انتظار "روی چمدان ها" می تواند استرس زیادی ناشی از بی تحرکی اجباری ایجاد کند. در موارد خاص پیشرفته ، این شرایط می تواند چندین روز ادامه داشته باشد.
بسیاری از افراد با رسیدن به ایستگاه قطار یا فرودگاه مدت ها قبل از زمان مناسب با روحیه چمدان خود دست و پنجه نرم می کنند ، اما این بهترین راه حل نیست. بیشتر این صندلی ها برای انتظار راحت طراحی ضعیفی دارند.
روحیه چمدان می تواند شخص را کاملاً تغییر دهد. در این حالت ، حتی فعال ترین افراد نیز تمایل زیادی به از دست دادن انرژی خود دارند و منحرف و بی احساس می شوند. آنها می توانند قرار ملاقات ها را لغو کنند ، پرونده ها را دوباره تنظیم کنند و تعهدات خود را انجام ندهند. این اتفاق می افتد زیرا اکثر مردم به سبک زندگی معمول خود بسیار وابسته هستند و نیاز به تغییر آن باعث ناراحتی آنها می شود. بعلاوه ، این احساس دائمی آنها را آزار می دهد که حتی برای کوچکترین چیزها وقت کافی ندارند.
غلبه بر بی علاقگی
مقابله با این حالت بی تفاوتی ممکن و ضروری است ، زیرا زندگی یک زندگی است و شما نباید وقت خود را تلف کنید. سعی کنید از ساعتها یا روزهایی که قبل از سفرتان باقی مانده است به خوبی استفاده کنید. برای شروع ، می توانید وقت هایی را برای اتمام مواردی که قطعاً وقت کافی برای آنها وجود دارد ، داشته باشید. در پایان ، یک سفر قریب الوقوع دلیل بر افتادن از زندگی نیست. مطمئناً ، باید برنامه ریزی خود را طوری تنظیم کنید که دیرتر از عزیمت خارج نشوید ، اما تقریباً هر شخص تجارت کوچک و ناتمام زیادی دارد که به زمان بیشتری به میل نیاز ندارد. و از آنجا که کارهای مقیاس بزرگ مفید نیستند ، بهترین زمان برای حل مشکلات کوچک قبل از سفر است.
هنگام برنامه ریزی کارهای ثانویه قبل از عزیمت ، آماده باشید که اگر احساس می کنید برنامه خود را برآورده نمی کنید ، یک یا چند مورد را کنار بگذارید.
اگر نمی توانید وارد ریتم معمول شوید ، سعی کنید برعکس عمل کنید. در چند ساعت یا چند روز مانده به اتمام اتاق ، برای خود استراحت خوبی داشته باشید. یک کتاب جدید بخوانید (یا حداقل شروع کنید) ، یک نمایش تلویزیونی تماشا کنید ، با دوستان خود ملاقات کنید یا فقط به سینما بروید. این که حالت چمدانی مانع انجام کارهای مهمی می شود به هیچ وجه به معنای این نیست که شما اصلاً نمی توانید کاری انجام دهید. به هر ترتیب یا بهتر ، بهتر است که جاده را با استراحت و روحیه خوب طی کنید تا اینکه خود را با انتظار فرسوده و مدام نگاهی به ساعت خود بیندازید.
