مشکل "کودکان و سگها" برای بسیاری از والدین مرتبط است ، زیرا دیر یا زود تقریباً هر یک از آنها "من یک توله سگ می خواهم" ، "من یک سگ می خواهم" یا "چه سگ ناز است ، من همین را می خواهم" می شنوند. " در بعضی از خانواده ها ، بزرگسالان این ایده را مثبت می گیرند و صاحب سگ می شوند. اما در مورد آن والدینی که نسبت به سگ ها بی طرف هستند یا اصلاً آنها را دوست ندارند چه می توان کرد؟
سگ نه تنها مورد علاقه خانواده و دوست فرزندان است ، بلکه مسئولیت خطیری نیز دارد. و برای برخی از بزرگسالان ، این نیز یک دردسر بزرگ است ، زیرا بسیاری از مشکلات جدید اضافه شده است: تغذیه ، آموزش و آموزش ، مراقبت از پنجه ، پشم ، دندان و گوش ، راه رفتن و غیره. و تمیز کردن بیشتر خواهد بود.
جنبه روانشناختی
روانشناسان سه دلیل اصلی را که کودک می خواهد یک سگ داشته باشد مشخص کرده اند:
- تلاشی با کمک سگ برای موفقیت بیشتر در نزد دیگران. در چنین شرایطی ، یک سگ برای کودک راهی برای جلب توجه می شود ، تلاشی برای شبیه شدن به دوستانش ، راهی برای ورود به یک شرکت جدید. کودک تصور می کند که چگونه با افتخار در حیاط سگ را قدم خواهد زد و همه بچه ها دوست دارند برای نوازش سگ با او دوست شوند.
- تلاش برای جلوگیری از تنها بودن. این کودکان معمولاً دوستان و شرکت هایی برای بازی ندارند ، بنابراین سگ ها به یک دوست واقعی و محافظ تبدیل می شوند.
- سگ مانند یک اسباب بازی جدید است. برای برخی از کودکان ، به ویژه کودکان بسیار کوچک ، همه خواسته های کودکان ، اگرچه قوی است ، اما خود به خودی است. در عین حال ، آنها کاملاً درک نمی کنند که سگ موجود زنده ای است که می تواند 10-15 سال در خانه زندگی کند و در عین حال مراقبت از آن نیز ضروری است.
دو دلیل اول ، اگرچه جدی به نظر می رسند ، اما واقعاً دلیلی برای هشدار نیستند. کودکان هنوز در حال یادگیری زندگی در این دنیا ، برقراری ارتباط و تعامل با مردم هستند. درک این نکته مهم است که وجود یک سگ در خانه این مشکلات را حل نمی کند. دلیل احتیاط سومین دلیل است که کودک تفاوت موجود زنده و اسباب بازی را نمی بیند. عدم ایجاد حس ترحم نسبت به موجودات زنده به موقع در کودک می تواند منجر به بی رحمی شود.
شروع یا شروع نکردن؟
دلیل اصلی داشتن سگ تمایل والدین و تمایل آنها به مراقبت از یکی از اعضای جدید خانواده است. حتی اگر یک سگ برای کودک شروع شده باشد ، والدین مسئول آن هستند.
هر چقدر کودک التماس ، التماس ، گریه ، وعده تغذیه ، راه رفتن ، شستشو ، تمیز کردن پس از او داشته باشد ، به دلیل ویژگی های روانشناختی کودکی ، او آمادگی پذیرش چنین مسئولیتی را ندارد.
بعضی از والدین قبل از توافق برای داشتن سگ در خانه ، آزمایش هایی را برای فرزندان خود ترتیب می دهند. به عنوان مثال ، آنها آنها را مجبور می کنند که هر روز صبح ساعت 7 بلند شوند و بیرون بروند تا سگ اسباب بازی را بپیمایند ، هر روز جارو برقی بزنند و زمین را پاک کنند. اما حتی موفقیت آمیز در این آزمایشات نیز تضمین نمی کند که کودک قادر خواهد بود به طور کامل از سگ واقعی مراقبت کند. و حتی بیشتر برای آموزش و تربیت او.
کودکان رشد می کنند ، رشد می کنند ، علایق ، خواسته ها و آرزوهای آنها تغییر می کند. بنابراین ، شما نباید بخاطر امتناع کودک از به دست آوردن سگ ، مقصر باشید.
