بسیاری از بزرگسالان گلایه های کودکان را جدی نمی گیرند ، زیرا به نظر آنها می رسد که کودک ، به دلیل سن ، فقط می تواند از برخی چیزهای کوچک رنجیده شود ، به عنوان مثال ، مادرش یک اسباب بازی جدید خریداری نکرده است یا او را به بازی منع نکرده است. بازی رایانه ای برای نیم ساعت اضافی. چنین شکایاتی واقعاً اتفاق می افتد و آنها واقعاً خیلی جدی نیستند. با این وجود ، در کنار آنها ، تجربیات جدی تری نیز وجود دارد که از تقصیر والدین ناشی می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مادران و پدران همیشه در روابط با فرزندان خود رفتار درستی ندارند ، گاهی اوقات ، بدون توجه به آن ، کارهایی را انجام می دهند که انجام آنها با کودک غیرقابل قبول است ، یا عبارات کاملاً نامناسبی را به کودک می گویند.
گام 2
راحت تر است که با گفتار و کردار دلخوری کنید و والدین کاملاً صادقانه حتی ممکن است متوجه این موضوع نشوند. به عنوان مثال ، یک سیلی معمولی برای برخی تخلفات کوچک ، که والدین آن را یک لحظه تربیتی می دانند ، می تواند کودک را بسیار آزرده کند. اصولاً تنبیه بدنی در روند تربیتی قابل استفاده نیست ، زیرا شخصیت کودک را تحقیر می کند و این مسلماً در زندگی آینده او تأثیر خواهد گذاشت. کودک گریه می کند نه به این دلیل که از سیلی بعدی به او آسیب می رساند ، بلکه به این دلیل که کودک از این که پدر و مادرش با او چنین رفتاری می کنند اشک می ریزد. مجازات ها باید متفاوت ، انسانی تر و خطر کمتری برای شخصیت کودک باشد.
مرحله 3
فریاد ها نیز کودکان را بسیار آزرده خاطر می کند و بسیاری از والدین مرتباً ، بدون دلیل و یا بدون دلیل ، صدای خود را به گوش فرزندان می رسانند. وقتی پدر یا مادری جیغ می کشد ، کودک تمام ذات این فریاد را نمی فهمد ، او نمی تواند بفهمد چرا دقیقاً مادر یا پدر صدای خود را بلند کرده اند. او به راحتی شروع می کند به ترس وحشیانه از پدر و مادرش ، و سپس کینه در قلب او مستقر می شود ، که مخرب عمل می کند. کافی است هنگام گریه خود به چشمان کودک بنگرید تا بفهمید او چگونه وحشتناک در مورد کودکان عمل می کند.
مرحله 4
نادیده گرفتن والدین نیز به طرز باورنکردنی برای کودک توهین آمیز است. توجه به کودکان مهم است ، آنها به آن نیاز دارند ، بنابراین سعی می کنند آن را از هر طریق ممکن به سمت خود جذب کنند. اگر والدین دائماً فرزندشان را نادیده بگیرند ، در ورودی بهترین روش برای جلب توجه نیست. کودک متوجه خواهد شد که در بیشتر موارد ، والدین هنگام مقصر بودن به او توجه می کنند. بله ، در این حالت ، آنها سر کودک فریاد می کشند ، اما هنوز هم توجه مادر و پدر کاملاً تنها اوست. بر این اساس ، کودک عمداً رفتار ناپسندی انجام می دهد تا مورد توجه قرار گیرد.
