طبیعتاً کودکان فعال هستند. برای بچه ها امری عادی است که بزرگترها انجام می دهند. غالباً والدین با رفتارهای خود این فعالیت طبیعی کودکان را خفه می کنند و از عدم استقلال آنها متعجب می شوند. اولین آرزو این است که به کودک بگویم: "بگذارید ، خودم ، شما فقط آب را روی زمین بریزید." و سپس کودک به هیچ وجه نمی خواهد ظرف ها را بشوید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مطمئناً ، وقتی کودک عملی جدید یاد می گیرد ، در ابتدا اشتباهات زیادی مرتکب می شود. اما آنچه مهمتر است ، نتیجه به خودی خود نتیجه نیست ، بلکه فرایند یادگیری است که باید به درستی سازماندهی شود. خودتان تصمیم بگیرید که در حال حاضر چه چیزی مهمتر است: ظرف ها را تمیز کنید یا این کار را به کودک آموزش دهید.
گام 2
هر عملی واقعاً توسط کودک کاملاً مستقل انجام نمی شود. اگر برای او مشکل است و از شما می خواهد ، کمک کنید. کمک کردن ضروری است. اما فقط در آن لحظاتی که کودک واقعاً از پس آن بر نمی آید. کاری را که خودش می تواند انجام دهد ، به عهده نگیرید ، حتی اگر کاملا درست یا مرتب نباشد.
مرحله 3
همانطور که کودک بر عمل تسلط دارد ، سهم خود را کاهش دهید. کم کم کمک شما کم و کمتر می شود. این نیاز به مشاهده و احتیاط شما دارد. اول ، شما نباید مسئولیت را خیلی زود به عهده کودک بگذارید. در این صورت ، او به راحتی کنار نخواهد آمد و ناراحت خواهد شد. در نتیجه ممکن است کودک از انجام این عمل امتناع ورزد. ثانیا ، کمک بیش از حد و مداوم شما نیز خطرناک است: این یک روش مستقیم برای خفه کردن استقلال کودک است.
مرحله 4
نیازی نیست به فرزند خود بگویید: "بگذار ، بهتر و سریعتر کار خواهم کرد." بهتر بگویید: "بیا با هم".
مرحله 5
حتما موفقیت را به کودک تبریک بگویید ، حتی اگر نتیجه موفقیت آمیز نباشد ، اما برخی از مراحل میانی. نیازی به تمرکز روی شکست ها و اشتباهات نیست.
مرحله 6
وقت شما با فرزندتان باید رنگ مثبت داشته باشد. از ارتباطات خود لذت ببرید سپس تسلط بر مهارت پیچیده جدید برای کودک بسیار سرگرم کننده و آسان تر خواهد بود.
